Sint-Annakerk, parochiekerk, opgericht in het zuiden van het toen pas aangelegde Jacob Van Arteveldeplein (huidig Sint-Annaplein) en in de as van de lijnrechte Keizer Karelstraat. Ter vervanging van de oude in 1644 gestichte Sint-Annakapel in de Lange Violettestraat.

In 1853 eerstesteenlegging, inwijding van de de nog niet voltooide kerk in 1869. De eerste, oorspronkelijke plannen van de stadsarchitect L. Roelandt werden aangepast en zijn in vereenvoudigde vorm terug te vinden in de definitieve plannen van J. Van Hoecke.

De kerk heeft niet de gebruikelijke richting, door de inplanting in de as van de Keizer Karelstraat is het koor zuidelijk gericht. Ruime kerk, opgetrokken uit bak- en natuursteen (steen van Rochefort), in eclectische stijl door samenvoeging van Byzantijnse, romaans-Lombardische en vroeggotische kenmerken.

Het grondplan ontvouwt een massaal noordblok, een éénbeukig schip van vijf traveeën met aanleunende zijkapellen, een pseudotransept en een smaller rechthoekig koor van één travee geflankeerd door kapellen en traptorens en afgesloten met halfronde apsis.

Middenbeuk onder licht hellend zadeldak, aanleunende zijkapellen onder lessenaarsdak.

Dominerend, doch onafgewerkt noordblok met ontbrekende torenspits. Een middentoren met portaal verfraaid met beeldhouwwerk van Oscar Sinia in het timpaan, galerijen en hooggeplaatst roosvenster, geflankeerd door verlagende zijvleugels, verlicht door middel van hoge rondboogvensters met drielobtracering en vierpassen, alle gestut door polygonale hoektorentjes.

Bakstenen zijgevels geritmeerd door rondboognissen waarin hoge rondboogvensters met neogotische tracering geïnspireerd op vroeggotisch maaswerk. Middenschip verbonden met zijkapellen door rondboogarcade op bundelzuilen; ronde bovenlichten uitgewerkt als roosvensters met gietijzeren drielobbige tracering.

Overkluisd met een soort kruisribgewelven met bijkomende (decoratieve?) ribben op zeshoekig patroon aanleunend bij het cellengewelf, van elkaar gescheiden door gordelbogen met drielobbige tracering; rijke stervormige beschilderingen van zoldering. Onzichtbaar gebruik van gietijzeren bogen in de reeks dubbele Polenceau-spanten. Zijkapellen met kruisribgewelven en apsis met straalgewelf.

De gehele kerk is verfraaid met belangrijke muurschilderingen aangebracht in wastechniek door Théodore Canneel en na diens dood in 1892 voltooid door Th. Lybaert.

Mobilair: De Gentse beeldhouwer Mathias Zens vervaardigde verschillende stukken uit het mobilair: de sculpturen en altaren van de kapellen van het Heilig Sacrament en de Heilige Antonius van Padua (1870), altaar van het Heilig Kruis (1872), twee altaren in witte marmer (1892), preekstoel in Slavonisch eikenhout en marmer (1899), portaal en doksaal in witte steen en eikenhout (1903).