Kleine kapel, gedateerd 1662 in een cartouche op de voorgevel. Opgetrokken ter vervanging van een oudere en grotere kapel in de nabijheid van de ingangspoort van het begijnhof, namelijk voor het huis nummer 189 in de noordwestelijke hoek van het binnenplein. Baksteenbouw op een hoge plint van natuursteen, onder een zadeldakje (leien). Vanouds genaamd naar het hardstenen beeld van Christus in zijn graf dat in 1933 onder het altaar met beeld van Onze-Lieve-Vrouw van Zeven Weeën opnieuw ontdekt werd en dat evenals gedeelten van de kapel zou gerestaureerd zijn naar ontwerp van Valentin Vaerwyck en Oscar Sinia. Op restauratie wachtende voorpuntgevel van Balegemse zandsteen, in barokstijl. Tweedelige in- en uitgezwenkte top afgezet met voluten aanzettend op schouderstukken en bekroond met een klein topstuk met smeedijzeren kruisbloem.

Rondboogpoort gevat tussen halfzuilen op hoge geprofileerde basis en met versierd ionisch kapiteel; zwikken gevuld met gevleugelde engelenhoofdjes, bewerkte sleutel onder een rechte kroonlijst waarop een cartouche rust tussen allerhande barokke ornamenten. Opzij verlicht door een rondboogvenster met zandstenen omlijsting en druiplijst, en voorzien van tweedelige gotische tracering.