Over de oorspronkelijke tuinaanleg bij het buitenhuis uit 1793 is weinig gekend. De twee tekeningen van het huis die zich in de Atlas Goetghebuer bevinden en vermoedelijk uit 1809 dateren, tonen de grotendeels aan de blikken van de voorbijganger onttrokken woning achter een scherm van bomen waarbij enkele Italiaanse populieren als blikvanger fungeren. Na het overlijden van Louis Lambert Piers de Raveschoot (1821-1858) wordt het goed met het oog op een openbare verkoop in een krantenartikel uit 1859 beschreven als “une agréable maison de campagne, consistant en maison d’habitation et pavillon d’été, supérieurement décorés, serre et orangerie, maison de jardinier, jardin anglais et jardin potager entourés de murs et plantes de beaux arbres fruitiers; d’une contenance de 96 ares 25 centiares”. Naast een ommuurde fruit- en moestuin was de siertuin dus aangelegd als een parkje in vroege landschapsstijl.

Het park wordt vermoedelijk rond de eeuwwisseling heraangelegd in laat-landschappelijke stijl door Hubert Van Hulle. Het ontwerpplan toont een 8-vormig padenpatroon dat de grenzen van het parkje volgt en de siertuin in twee druppelvormige gazons opdeelt. De beplanting bestaat uit een omgevende bomenrand langs de tuingrens en in groepjes of als solitair aangeplante naald- en loofbomen langs de paden. In het oostelijke deel ligt een onregelmatig gevormde vijver met tuinbrug over de versmallende vijverarm. De moestuin en bijgebouwen situeren zich in de noordoostelijke hoek van het terrein. Op de ontwerptekening staat het tuinpaviljoentje in de nabijheid van het landhuis niet afgebeeld. Dit zeshoekig bakstenen gebouwtje met hardstenen speklagen en tentdak in natuurleien wordt kadastraal geregistreerd in 1907.

Na het overlijden van Jules De Groote koopt de stad Gent in 1947 de villa en het park aan. De tuin wordt midden de jaren 1950, na samenvoeging met de eigendom van Piers de Raveschoot, uitgebouwd tot het Koningin Astridpark. Hierbij werd volgens het ontwerpplan het bestaande padenpatroon beperkt aangepast, ook de vroegere nutsfuncties verdwenen uit het parkje. Omwille van de nieuwe functie die het landhuis kreeg, werd tussen de woning en het parkje een groenscherm aangeplant waardoor de oorspronkelijke zichtas verdween.