Overblijfsel van de Wereldtentoonstelling van 1897 te Brussel, hier heropgericht in 1898, als afspanning-logementshuis. Na de Eerste Wereldoorlog tijdelijk rustoord der dominicanen. Het pand beoogde de vrije, "gotiserende" reconstructie van de gelijknamige woning die gebouwd werd in 1558 tegen de oude Burcht te Antwerpen en vernield werd door brand in 1856. Heden omgevormd tot twee woningen.

Alleenstaand breedhuis met gecementeerde, neogotische voorgevel van vijf traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak (nok parallel aan straat, leien). Typisch gebruik van kruis-, bol- en kloosterkozijnen en getrapte dakvensters. Uitgewerkte deurtravee links met gedrukte rondboogpooort in geprofileerde omlijsting met driekwartzuiltjes; bekronende nis met Brabobeeld, geflankeerd door medaillons, waarvan één met wapenschild. Architraaf met opschrift verwijzend naar de benaming en het bouwjaar 1558. Overige gevels van baksteen met typische verwerking van natuursteen voor onder meer speklagen en steigergaten. Zijtrapgevels (10 treden + topstukken). Interieur van nummer 83 met bewaarde sjabloonfiguren op bovenverdieping en neorenaissance-trappaal.

Rechts ernaast: voormalige kapel, toegewijd aan de Heilige Theresia, heden ingericht als bergruimte; baksteenbouw op rechthoekige plattegrond onder overkragende complexe bedaking (nok loodrecht op straat, bitumen); verwerking van natuursteen voor muurbanden en omlijstingen; rondboogdeurtje met diamantkopsluitsteen en bekronende nis met beeld van Heilige Theresia. Sober bepleisterd interieur met vals plafond.