erfgoedobject

Parochiekerk Sint-Stefaan met kerkhof

bouwkundig element
ID
1998
URI
https://id.erfgoed.net/erfgoedobjecten/1998

Juridische gevolgen

Beschrijving

Neogotische kruisbasiliek, met typische inplanting op het kruispunt met de Edmond Vleminckxstraat en nabij Kasteel d'Ursel; deels omringend kerkhof ten oosten en vóór de kerk stenen Heilig Hartbeeld, gesigneerd C. Van De Capelle, van 1928, zie arduinen sokkel, gesigneerd Praille Londerzeel.

Historiek

Kerkelijke geschiedenis van Hingene minstens opklimmend tot 1225, toen het patronaat van Hingene, als hulpkerk van Bornem bevestigd werd. Mogelijk werd toen een kerk opgericht ter vervanging van een kapel uit de 10de eeuw, opgericht door de bewoners van Nattenhaasdonk, waarvan de kerk meermaals door de Schelde was overstroomd. Nattenhaasdonk eiste de titel van moederparochie van Hingene op, hoewel ze zelf een dochterkerk van Bornem was.

De oude, georiënteerde kerk, meermaals aangepast en vergroot, doch met toenmalig uitzicht van 1687 (volgens oude tekeningen grotendeels in barokstijl), werd gesloopt in 1898, met uitzondering van de toren, het koor en een deel van de kruisbeuk. Nieuwe kerk met integratie van de oude elementen, naar ontwerp van J. Caluwaers van 1894. Eerstesteenlegging 5/12/1898. In gebruik vanaf 1900. Kerk ingewijd in 1906.

Beschrijving

Noord-zuid-georiënteerde kruisbasiliek: de plattegrond ontvouwt een hoog opgaand schip tussen lage zijbeuken van vier traveeën, transept van anderhalve (westen) of één (oosten) travee met rechte sluiting en een koor van drie rechte traveeën met rechte sluiting, tussen tribune voor de familie d'Ursel (westen) en sacristie (oosten). Vijfzijdig uitspringende doopkapel tegen de westelijke zijbeuk; oud kerkgedeelte tegen oostelijke transeptarm.

Baksteenbouw, geritmeerd door steunberen, onder leien zadel- en lessenaarsdaken; decoratieve verwerking van natuursteen voor sokkel, speklagen, gevelaflijning en omlijstingen. Neogotische spitsboogvensters (twee- en drielichten). Zuidelijke puntgevel gemarkeerd door ingangsportaal met puntgevel en spitsboogpoort; links ernaast polygonale traptoren.

Bepleisterd en beschilderd interieur; spitsboogarcade op zuilen met knoppenkapiteel. Kruisribgewelven met bakstenen gewelfvlakken en ribben op colonnetten; kruising met netgewelf. Achter het altaar gedenksteen met opschrift "AEDta MDCCCXCVIII" (bouwjaar 1898).

Mobilair.

Schilderijen: Golgotha, gedateerd 1608, Vlaamse School; Steniging van de Heilige Stefanus, 17de eeuw, Vlaamse School; Job op de mesthoop, gesigneerd en gedateerd Ch. Wauters, 1850. Nieuwe kruisweg naar Verlat, door E. Storms, 1983.

Beeldhouwwerken: Onze-Lieve-Vrouw met kind en scepter, 13de eeuw, eik (gevonden in de kasteelgracht en hersteld in 1878); Sint-Job, tweede helft 17de eeuw, gepolychromeerd hout; gepolychromeerde houten 18de-eeuwse beelden van Onze-Lieve-Vrouw van Smarten (± 1700) en Heilige Sebastiaan; Jezus aan het kruis, 18de eeuw, recent kruis.

Neogotisch meubilair in zijn geheel vermoedelijk naar ontwerp van J. Caluwaers, 1899; hoofdaltaar van witte steen en marmer, geschonken in 1900 door graaf d'Ursel; zij-altaren van Franse steen; links biechtstoel en communiebank, beide van eik, naar ontwerp van J. Caluwaers van 1899; eiken preekstoel met leven en dood van Sint-Sebastianus door Van Arendonck, 1867; stenen doopvont met massief koperen deksel, eerste helft 19de eeuw.

Tegen de sluiting van de oostelijke transeptarm: lager gelegen, oud gedeelte met gotisch 15de-eeuws koor, tussen noordelijke tribune en 20ste-eeuwse sacristie ten zuiden, van twee rechte traveeën en barokke noordelijke transeptarm (1687) van één travee, beide met vlakke sluiting; ten zuiden. Romaanse vierkante toren van vier geledingen onder ingesnoerde leien spits; opgetrokken uit mergelzandsteen met rondbogige galmgaten; de bovenste klokkenkamer is een gotische toevoeging, zie het verschil in materiaal en de spitsbogige galmgaten; gedichte rondboogpoort.

Koor, eertijds met lagere driezijdige sluiting, en transept van bak- en zandsteen voor speklagen, hoekblokken en steigergaten. Spitsbogige vensters in koor, segmentbogig in transept, alle in zandstenen omlijsting.

Deels bepleisterd en beschilderd koorinterieur met 18de-eeuwse lambrisering van hout met imitatiemarmer-schildering en bakstenen kruisribgewelf met natuurstenen ribben; kruising met koepelgewelf en visblaasmotieven in het stucwerk. Marmeren hoofdaltaar uit begin 19de eeuw met tabernakel en kruis door Ph. Nijs, gedateerd 1768. Communiebank van eik en gietijzer, uit de eerste helft van de 19de eeuw. Meerdere obiitborden.

Tribune met renaissance-lambrisering van circa 1600 en koepelgewelf voorzien van een stucwerkrozet met visblaasmotief. Ronde vensters met 18de-eeuwse glasramen, de besnijdenis en de doodstrijd van Jezus voorstellend.

Transeptarm met bepleisterd tongewelf en grisaille.

Tegen de koorsluiting eclectisch funerair monument van de familie d'Ursel naar ontwerp van J. Caluwaers, volgens plannen van 1903, 1904 en 1907. Verleent toegang tot de familiegrafkelder. Na de afschaffing van het brigittenklooster in Hoboken, liet Wolfgang Willem d'Ursel (1750-1804) in 1784 een grafkelder bouwen achter de Onze-Lieve-Vrouwekerk van Hoboken voor de resten zijner voorouders, die tot dan in het klooster begraven waren. Naderhand overgebracht naar Hingene. Rechthoekige constructie van baksteen met verwerking van arduin en koepelvormige bekroning; centraal wapenschild van de familie d'Ursel.

  • Administratie Ruimtelijke Ordening, Huisvesting en Monumenten & Landschappen, Bestuur voor Monumenten en Landschappen, Provinciale Directie Antwerpen, beschermingsdossier.
  • Provinciaal Archief Antwerpen, Kerken, Hingene, Sint-Stefanus, dossier 6.
  • CROKET B., De vergroting van de Sint-Stefanuskerk te Hingene (1898-1900), in Hingense Cronyken, 1994, nummer 3.
  • HERMANS J., De heerlijkheid Hingene, Wintam, Eikevliet, Nieuwkerken-Waas, 1988, p. 80-81.
  • JANSEN J., Fotorepertorium van het meubilair van de Belgische bedehuizen. Provincie Antwerpen. Kanton Willebroek, Brussel-Antwerpen, 1975, p. 27-28.
  • L'Emulation, XXVI, 1901, platen 12-18; 1908, platen LXVI-LXVII.
  • MEES L., Geschiedenis der gemeente Hingene, [Hingene], 1979, anastatische herdruk van de uitgave van 1894, p. 147-148, 356.

Bron: DE SADELEER S., KENNES H., PLOMTEUX G. & STEYAERT R. 1995: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Antwerpen, Arrondissement Mechelen, Kanton Puurs, Klein-Brabant, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 13n3, Brussel - Turnhout.
Auteurs: Kennes, Hilde
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)

Aanvullende informatie

Kerkhof

Ommuurd en omhaagd kerkhof waar samen met de grafstenen in de parochiekerk een funerair verhaal van 400 jaar wordt verteld.

Historiek

De kerk met het omringende, ommuurde rechthoekige kerkhof staat ingetekend op een prent van Guillaume de Bruyn uit 1716. De westgevel van de kerk sluit dan aan bij de huidige Edmond Vleminckstraat. Ten noorden van het kerkhof ligt de toegangsdreef tot het nabijgelegen kasteeldomein en ten westen vermoedelijk een muur langs de straat. Een tekening door Carolus Everaert uit 1738 toont een muur ten noorden van het kerkhof als afsluiting naar de kasteeldreef. Er is een toegangsdeur naar de dreef. Een geaquarelleerde pentekening uit 1755 toont een kerkhofmuur die het volledige kerkhof ommuurt. Zeker in de westelijke, zuidelijke en noordelijke muur zijn er toegangen afgesloten met hekken. In 1751-1752 werd een knekelhuis tegen te oostgevel van de kerk gebouwd. Een gravuren van omstreeks 1894 bevestigt niet alleen de 18de-eeuwse toestand maar toont tevens een met gras begroeid terrein, een omlopend pad en enkele grafkruisen. De contouren van het kerkhof wijzigden niet meer tot vandaag.

De nieuwe parochiekerk met noord-zuid oriëntatie heeft blijkbaar geen impact gehad op de afbakening van het kerkhof. Het heroriënteren van de kerk maakt een nieuwe toegang langs de Wolfgang d’Urselstraat nodig. De kerkhofmuur werd omstreeks 1900 volledig afgebroken en vervangen door een haag. Een foto uit 1906 bevestigt dat het kerkhof omhaagd was, met gras begroeid, niet opgedeeld en dat er enkele grafkruisen stonden.

Beschrijving

Vandaag is het kerkhof ten zuiden afgesloten door een geschoren haag en een toegangspartij uit 1898-1906 opgetrokken uit hardsteen, bak- en natuursteen. Het smeedijzeren hek boven een bakstenen muurtje met hardstenen deksteen is opgehangen aan neogotische hekpijlers die naar boven toe verjongen en zijn afgewerkt met een hardstenen topstuk, nok evenwijdig met de straat. Op de hoek van de Wolfgang d’Urselstraat en de Edmond Vleminckstraat staat op het kerkhof, door een smeedijzeren hek van de straat afgescheiden, een Heilig Hartbeeld op een hardstenen sokkel, opgericht in 1926. De oostelijke perceelsgrens is afgesloten met een haag en ten noorden en oosten zijn er muren. In de noordelijke kerkhofmuur geeft een poortje toegang vanuit het kasteelpark naar het kerkhof en de kerk. Het kerkhof werd in het begin van de 21ste eeuw heraangelegd. De graf- en urnenpercelen werden met geschoren hagen omheind.

De grafzerken in de kerk, de grafkapel d’Ursel en de grafzerken op het kerkhof vertellen samen op deze ene site een funeraire geschiedenis van meer dan 400 jaar. 

In de kerk, ter hoogte van de toren en het oude kerkschip bleven in de vloer 17de- en 18de-eeuwse grafzerken bewaard. De grafzerken werden in de tweede helft van de 18de eeuw verplaatst bij interieurwerken aan de kerk. De grafzerken dragen naast ingebeitelde grafschriften ook soms met witte marmer ingelegde grafsymboliek zoals schedels en gekruiste beenderen en burgerlijke symboliek als wapenschilden. 

De grafkapel d’Ursel tegen het koor van de oude kerk dateert uit 1784 en heeft een bovenbouw uit de vroege 20ste eeuw. De grafkapel werd in de hoofdtekst reeds beschreven. Het interieur van de bovenkapel bestaat uit een gewelf met hardstenen ribben op gelijkaardige consoles. In de bovenkapel bleef de takel en het valluik bewaard om grafkisten in de grafkapel te laten zinken. De grafkapel wordt vandaag ook gebruikt om de grafurnen van de familie d’Ursel te bewaren.

Op het kerkhof dat nog steeds als dusdanig gebruikt wordt, bleven tussen de vele recente granieten grafzerken enkele ouder types bewaard. Daardoor toont het kerkhof de evolutie van de grafkunst doorheen de late 19de en 20ste eeuw. Een aantal houten kruisen herinneren aan de eeuwenoude traditie om graven met houten kruisen aan te duiden. Drie verplaatste 19de-eeuwse natuurstenen graftekens voor zusters van de kleuter- en lagere school van Hingene worden gemarkeerd door drielobbige armen. Tegen de kerk hangen enkele gedenkplaten uit de 19de eeuw. Het gietijzeren kruis voor Jane Earl, gouvernante van de kinderen d’Ursel, benadrukt de band tussen het kerkhof en het nabijgelegen kasteel d’Ursel.

Hardstenen graftekens zoals het boomstamkruis Van Praet en exemplaren uitgevoerd in sobere art deco (bijvoorbeeld Van Kerkchoven-Stas +1928, Van Kerckhoven-Van Herbrugghen) en modernisme (bijvoorbeeld Augustijnen +1934, Segers +1959) zijn representatief voor het interbellum en de naoorlogse periode. Een aantal pastoorsgraven en het graf van de oud-strijder Cools uit 1960 zijn representatief voor de naoorlogse evolutie uit de jaren 1950-1960 met de voorzichtige opkomst van graniet in de graftekens. Het volledige granieten grafteken Claesen-Cool uit 1958 kondigt reeds de vernieuwingen van de jaren 1960-1970 aan met het overgewicht aan granieten zerken. 

Het ceramische graf voor Jan Wauters (1939-2010) markeert de zeer persoonlijke grafzerken uit de 21ste eeuw.

  • TV ARCHITECT RIK MAURISSEN – E.S.A. BVBA 2019: Beheersplan Onroerend Erfgoed de oude Sint-Stefaankerk te Hingene, Bilsen [online], https://id.erfgoed.net/plannen/865 (geraadpleegd op 27 juli 2021).
Auteurs: Mertens, Joeri
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)

Oorlogsgedenkteken

In het interieur: zandkalkstenen(?) gedenkplaat in neogotische stijl met inscriptie "Aan onze helden" en de namen van gesneuvelden in de Eerste Wereldoorlog.
Auteurs: Cappuyns, Toon
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)

Relaties

  • Is deel van
    Domein d'Ursel

  • Is deel van
    Wolfgang d'Urselstraat


Je kan deze pagina citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Parochiekerk Sint-Stefaan met kerkhof [online], https://id.erfgoed.net/erfgoedobjecten/1998 (geraadpleegd op ).

Beheerder fiche: Agentschap Onroerend Erfgoed

Contact

Heb je een vraag of opmerking over deze fiche? Meld het ons via het contactformulier.