De hoeve Denonville kan worden getypeerd als een gesloten vierkantshoeve met laat-classicistische inslag, opgetrokken in baksteen met gebruik van kalksteen voor omlijstingen en hoekblokken en afgedekt met pannen zadeldaken. De gesloten kwadraatstructuur is het resultaat van opeenvolgende bouwcampagnes die de periode 1850-1897 beslaan. Het deels gekasseide en deels gecementeerde erf is toegankelijk via een door kalkstenen pijlers geflankeerde smeedijzeren poort aan de noordzijde. Tegenover de ingang aan de zuidzijde van het erf bevindt zich het woonhuis (1850), een vijf traveeën breed dubbelhuis, anderhalve bouwlaag hoog met op het gelijkvloers de leefruimten, op de verdieping de doorlopende graanzolder. De erfgevel met bepleisterde kroonlijst toont een symmetrische geleding met centrale toegang geflankeerd door beluikte vensters met rechthoekige plattebandomlijsting. De lagere zoldervensters zijn afgesloten met houten luiken. Aansluitend op en rechts van het woonhuis bevindt zich een lagere stalvleugel (1868) met gelijkaardig afgewerkte muuropeningen en oorspronkelijk voorzien als paardenstal.

Het haaks erop ingeplante wagenhuis (1868) beslaat samen met de langsschuur, in een gevelsteen 1856 gedateerd, de ganse westzijde van het erf. De schuur met kalkstenen rondboogpoorten in de kopgevels is vier traveeën diep, waarvan er twee zijn onderkelderd. Een gevelsteen in de rechthoekige natuurstenen omlijsting van de erfdeur vermeldt de bouwdatum. Het aangrenzende lagere volume van het wagenhuis is herkenbaar aan de drie bakstenen korfboogopeningen op natuurstenen voeting. Typerend zijn eveneens de vlieggaten links en rechts bovenaan in de gevel.

Haaks op de schuur, vlak naast de poort aan de noordkant bevindt zich een aanhorigheid met afgewolfd zadeldak met rechthoekig omlijste deuren en een verbouwde rondboogpoort. Hier werd het vee gewogen en allerhande materiaal opgeslagen.

De oostzijde van het erf wordt volledig in beslag genomen door een langgerekte stalvleugel, die van zuid naar noord in drie opeenvolgende fasen (1851, 1868, 1869) werd opgetrokken. De witgeschilderde erfgevels zijn voorzien rechthoekige muuropeningen. De kopgevel aan de straatzijde toont verschillende ruitvormige metseltekens.