Statige herenwoning, in 1864 opgetrokken als enkelhuis van vier brede traveeën en drie bouwlagen onder een pannen zadeldak. De gaaf bewaarde en evenwichtig opgebouwde lijstgevel in neoclassicistische stijl draagt nog haar oorspronkelijke bepleistering: wit geschilderd in harmonie met de decoratieve elementen in blauwe hardsteen. De gevel is sterk horizontaal geleed door de sokkelvormige onderbouw met hardstenen plint en pseudobanden, de cordons en doorgetrokken lekdrempels, het hoofdgestel met cassettes en de kroonlijst op gekoppelde voluutmodillons.

Typisch neoclassicistisch zijn de steekboogvormige koetspoort in hardstenen omlijsting met geprofileerd beloop, de getoogde en geriemd omlijste vensters met persiennes in de onderbouw, de rechthoekige vensters, met hardsteen omlijst en in de bel-etage bekroond door een decoratief hoofdgestel op gegroefde consoles, en de hardstenen borstweringen in de bovenst bouwlaag. Het meandermotief in de kordonlijst van de bel-etage is een subtiel detail, net zoals de ronde vorm van de kelderverluchtingsgaten die herhaald wordt in de omlopende afzaat van de plint, in het hoofdgestel van de bel-etagevensters en in de afgedekte steigergaten.

De ijzeren poort met groot bovenlicht dateert vermoedelijk uit het einde van de jaren 1920. Recent schrijnwerk.

Bij ministerieel besluit beschermd sinds 27/01/2000.