Stationsgebouw met dienstwoning en stelplaats. Het betreft een goed bewaard voorbeeld van een kleiner station van de "Buurtspoorwegen" uit de periode vóór de Eerste Wereldoorlog (circa 1912), inclusief de nog bewaarde oorspronkelijke stelplaatshal.

Bemerk de specifieke stijl van het stationsgebouw alsook de typologie van de stelplaatshal zowel uitwendig als wat de dakstructuur ("polonceauspanten") aangaat. In onderhavig geval bezit ook de onderlinge ruimtelijke verhouding tussen beide gebouwen (inplanting en de tussenliggende ruimte waar zich oorspronkelijk sporen bevonden) een industrieel-archeologische waarde die onder controle moet gehouden worden.

Het stationsgebouw is een bakstenen gebouw met speklagen in witsteen. Het is een gebouw van drie traveeën en twee bouwlagen onder een tentdak met mechanisch gevormde platte pannen. De middentravee is vooruitspringend en geaccentueerd door een dakkapel in hetzelfde vlak. Vensteromlijstingen en raamkozijnen alsook plinten zijn uitgevoerd in blauwe hardsteen. De halfronde velden boven deur en vensters van middentravee zijn ingevuld met van motieven voorziene keramiek.

De stelplaatshal is een langgestrekte bakstenen hal met zadeldak (platte pannen) en zogenaamde "Polonceauspanten".