In de lintbebouwing opgenomen burgerhuis uit het laatste kwart van de 18de eeuw.

Historiek

In de 14de eeuw wordt hier de Refugie van Villers gesitueerd, als toevluchtsoord van de gelijknamige abdij in tijden van onrust. Tussen 1463 en 1467 werd het gebouw verkocht en ging het over in particuliere handen. Het eigendom werd in 1611 verdeeld, waarbij op het ene deel een nieuw huis werd gebouwd.

Op de Ferrariskaart van 1770-1778 is de volledige zuidzijde van de Kasteelstraat ingenomen door een ononderbroken lintbebouwing; aan de hand hiervan is dus niet op te maken hoe de bebouwing op dit perceel er uit zag. Op 19de-eeuws kaartmateriaal is een rechthoekig volume weergegeven. Het huidige, eenvoudig uitgevoerde uitzicht met strakke ordonnantie verwijst naar een oprichting in de late 18de eeuw, volgens de literatuur omstreeks 1780.

Voortgaande op foto's uit de eerste inventariscampagne einde jaren 1960, was het zadeldak toen voorzien van twee dakkapellen en had de lijstgevel een cementbepleistering met schijnvoegen en schrijnwerk met espagnoletten.

Beschrijving

Breedhuis van vijf traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak met vernieuwde pannen en dakkapel. Bepleisterde en deels verankerde lijstgevel met dubbelhuisopstand op beschilderde plint. Rechthoekige vensters, eertijds beluikt op de begane grond, zie de nog aanwezige duimen en oude prentkaarten. De benedenvensters zijn iets breder van uitvoering en hebben verzonken lekdrempels, mogelijk verwijzend naar een latere (19de-eeuwse?) verhoging van een oorspronkelijk éénlaags volume. Vernieuwd schrijnwerk met sporadisch hergebruik van de espagnoletten. Begin 20ste-eeuwse paneeldeur met bovenlicht gevat in een zichtbaar gelaten 18de-eeuwse steekboogomlijsting van kalkzandsteen. Houten kroonlijst op tandlijst.