Via gesloten betonnen passerellen (1928-1930) staan beide ontvangstgebouwen in verbinding met de kolenwasserij en -zeverij (vanaf 1927-'29). Indrukwekkende metalen skelet- en vakwerkbouw, onder aanleunende zadeldaken met bovenlicht. Opgebouwd op opengewerkte gelijkvloerse verdieping (spoorverbindingen tussen metalen en deels betonnen staketsels). Gevelvlakken opgevuld met baksteenmetselwerk en glasoppervlakken. De drie aanleunende zuidelijke hallen (zeverij) bezitten een oostwestelijke oriëntatie, en maximum nokhoogten van 12 en 16 meter. Ten noorden hiervan aansluitend: zes aanleunende halle met noordzuidelijke oriëntatie en nokhoogten van circa 22 tot 31 meter. Ten zuidoosten aan deze constructies aansluitend werden in gerij kaardige uitvoering in 1948-51 een kolendrogerij 0/10 toegevoegd (nok noordzuidelijk) en in 1958 een omvormingsstation voor kolenbehandeling (nok oostwestelijk), evenals in 1954 een in metaalvakwerk en baksteenmetselwerk uitgevoerde liftkoker. Aansluitend ten noordoosten: flotteringsinrichting (1943-1950) en bijbehorende betonnen indikker met 16 m 0 (1944-1950). Onderbouw van noordwestelijk deel der kolenwasserij, uitlopend in slikdrogerij (1938-'39), uitgevoerd in betonskelet (drie bouwlagen) en vervolgens drie tot vier bouwlagen in metalen skelet- en vakwerkbouw. Aansluitend stockageruimten (circa 1927-'29) op open betonnen staketsel (ter hoogte van twee en een halve bouwlaag), waarboven door baksteenmetselwerk afgesloten gedeelte onder twee aanleunende betonnen segmentdaken.