Britse militaire begraafplaats, gelegen in de woonwijk De Kempkens, ten noorden van de Sint-Petruskerk van Ledegem.

Ledegem lag tijdens de Eerste Wereldoorlog vier jaar lang in Duits gebied. De kerk, de school en het burgerlijk hospitaal werden ingericht als militaire hospitalen. In het dorp begroeven de Duitsers er op drie begraafplaatsen bijna 2.400 Duitsers en 34 Britse militairen.

Op 1 oktober 1918 (Geallieerd Bevrijdingsoffensief) werd het dorp door de ‘9th (Scottish) Division’ veroverd, maar het moest nadien deels terug prijsgegeven worden aan de Duitsers. Pas de 14de oktober zou het dorp volledig veroverd worden door de 9de en 29ste divisies. Zij begonnen met de aanleg van 'Ledeghem New Cemetery', zoals de begraafplaats genoemd werd.

Op het kerkhof van Ledegem lagen 14 Britten, die in oktober 1914 en in september en oktober 1918 gestorven waren en die in 1951 overgebracht werden naar Ledeghem Military Cemetery. In het totaal liggen er nu 85 Britten begraven (of worden herdacht), waarvan er 17 niet meer geïdentificeerd konden worden. Er staan twee 'special memorials' voor doden, waarvan aangenomen wordt dat ze onder naamloze grafstenen liggen, evenals één ‘special memorial’ voor een dode, wiens graf niet meer teruggevonden kon worden op 'Ledeghem Churchyard'.

De begraafplaats werd ontworpen door W.H. Cowlishaw.

Kleine begraafplaats met nagenoeg rechthoekige plattegrond, omheind door een bakstenen muur, afgewerkt met witte natuursteen. Aan de zuidkant is de muur gebogen. Toegang via een pad en ijzeren hekken geflankeerd door pijlers uit rode baksteen en witte natuursteen, met het opschrift "Ledeghem Military Cemetery MCMXVIII". Centraal op de begraafplaats staat het 'Cross of Sacrifice' (type A1). De twee rijen graven bestaan uit typische 'headstones'. De drie 'special memorials' staan bij het offerkruis. De landplaten zijn verwerkt in de gebogen zuidelijke muur.