In 1881 diende architect François Vanderperre een bouwaanvraag in voor de oprichting van twee woningen op zijn terrein grenzend aan het eigendom van P. Dekeyser. Na het verlopen van de vergunning hernieuwde hij zijn aanvraag in 1883, nu echter voor de bouw van vier woningen. De bouwtoelating van 24 december 1883 stipuleerde de realisatie van een uniform geheel volgens het ontwerp van 1881. Hiervan werd echter wat de geveldetaillering betreft blijkbaar licht afgeweken tijdens de uitvoering.

Typisch geheel van vier gekoppelde enkelhuisopstanden met drie bouwlagen onder zelfde kroonlijst- en nokhoogte en telkens een smalle deur- en brede venstertravee volgens spiegelbeeldschema. Het gevelfront werd ontworpen in eclectische stijl met neo-Vlaamserenaissance-inslag en is door middel van jaarankers 1883 gedateerd. Karakteristiek is het polychrome materiaalgebruik door de combinatie van rode baksteen voor het metselwerk met witte natuursteen en blauwe hardsteen voor de deur- en vensteromlijstingen, het bandwerk met diamantkoppen, de cordons, de balkonplaten en -leuningen en de sokkels, en verder het decoratieve gebruik van ijzerwerk. De opbouw in registers wordt over de eerste twee bouwlagen verticaal doorbroken door geringde lisenen met meerdelig geprofileerde steekbooglijsten, in de scheiding van nummer 111 en 113 gesupprimeerd en vervangen door een gebeeldhouwde uil boven acanthusconsole. De bovenste verdiepingen zijn opgevat als pendants, in nummer 109 en 113 van bij oorsprong geconcipieerd als loggia's, en afgelijnd door uitgewerkte houten klassieke hoofdgestellen met kroonlijsten op consoles en dropmotief, in nummer 113 in zijn geheel echter naderhand aangepast. Opvallend is ook het verzorgd en gedetailleerd geveldecor met maskerkoppen als sluitstenen voor de benedenvensters, slanke deelzuilen met gestileerd knoppenkapiteel tussen de gekoppelde deurvensters en de gevarieerde omlijstingen van de getoogde beneden- en rechthoekige bovenvensters en verder de markering door elegante ijzeren- of hardstenen venster- en balkonleuningen.

Het geheel werd in 1996 beschermd als stadsgezicht.