Op een figuratieve kaart van het Land van Aalst door Jacques Horenhault, daterend van het einde van de 16de eeuw, wordt ten noordoosten van het kasteeldomein een oude dorpsvijver afgebeeld. Op een gedeelte van de site waar zich destijds de vijver bevond – aan de naar het stadscentrum gerichte zijde van de Bettelhovebeek – werd omstreeks 1925 de villa Cantaert opgetrokken en de erbij horende tuin aangelegd. De resterende percelen van de vroegere vijversite werden respectievelijk aan drie zijden dichtgebouwd en grotendeels ingenomen door bedrijfsgebouwen.

De bouw van de villa werd omstreeks 1925 aangevat, naar een ontwerp van ene architect Claessens. Het is een tweelaags gebouw, opgetrokken in een gelige baksteen met natuursteen voor de constructieve onderdelen, het geheel rustend op een met siervazen geritmeerde sokkel en geplaatst onder een met leien gedekt mansardedak. De bouwlagen zijn uitgesproken horizontaal geleed door enerzijds de aanwezigheid van een vrij geprononceerde kroonlijst en anderzijds de geleding bij het gelijkvloers door middel van een centrale portiek op Toscaanse zuilen en met natuurstenen stijlen onderverdeelde raampartijen.

De verdieping is geopend met eenvoudige raampartijen terwijl twee iets vooruitspringende traveeën boven de kroonlijst met van gestileerde klauwstukken begrensde standvensters in de dakzone worden voortgezet. Aan weerszijden wordt het gelijkvloers opengewerkt door een smalle door Toscaanse zuilen gedragen galerij. Bij de tuingevel worden de twee licht benadrukte traveeën van de straatgevel herhaald door halfrond op Toscaanse zuilen uitgebouwde partijen, bovenaan verbonden door een balusterzone. Erboven bevindt zich een beglaasde veranda. Rechts terzijde van de villa bevindt zich een bakstenen door lisenen geleed als muur opgetrokken tuinscherm met op één na blinde rondbogen die het domein afsluit en waartegen achteraan een garage is opgetrokken.

In contrast met het neoclassicistisch geïnspireerd exterieur vertonen de interieurs een zuiver art-decostijl, meer bepaald in de smeedijzeren borstwering van de grote trap die op de verdieping op een rondlopende gaanderij uitgeeft, de bekleding van de radiatoren, het gecanneleerd sierpleisterwerk op de wanden, de wandbeschildering boven het salon en het bovenlicht bij de traphal.

Het architecturaal strakke voortuingedeelte met laag gelegen grasperk (bowlinggreen) en decoratieve inkompartijen en hekwerk werd als het ware als de architecturale verlenging van de villa aangelegd. Via een terras met bakstenen keermuur en trappenpui bereikt men hoger genoemd lager gelegen grasperk dat aan de straatzijde wordt afgesloten door een lage bakstenen muur, geritmeerd door met smeedijzeren en met spiraalmotieven uitgewerkt hekwerk verbonden gemetste pijlers die bekroond worden door met gestyleerde florale motieven beklede bol, karakteristieke uitdagingen van een vroeger art-decostijl.

Kenmerken van deze stijl treft men vooral aan bij de genoemde keermuur met trappenpui, de verlichtingspalen in de tuin en de straatafsluiting, in mindere mate bij de hoofdzakelijk neoclassicistisch geïnspireerde villa zelf, ofschoon de gesmede spiraalmotieven bij de inkomdeur ook hier eenzelfde uiting van art-decostijl zijn. Ook andere, in oorsprong classicistische motieven, worden in een typische art-decotaal verwerkt: de stenen urnen op de keermuur en de gebeeldhouwde ramskop boven een waterbekken vooraan de trappenpui, met gestileerde afbeelding van waterstroom en -planten.

De achtertuin werd aangelegd in een landschappelijke stijl. Centraal is een grote met cementbeton uitgewerkte vijver met rondom een slingerpad aangelegd. Achteraan de tuin werd, eveneens in de stijl van de villa, een klein veelhoekig tuinprieel met zicht op tuin en vijver opgetrokken, met Toscaanse zuilen op de hoeken, een rondlopend entablement en een tentdak.

De tuin werd ingekleed in een tuinplantsoenassortiment dat typisch is voor het begin van de 20ste eeuw en waarvan de volgende soorten konden worden geïnventariseerd: Betual pendula (ruwe berk), Fraxinus excelsior (gewone es), Fagus sylvatica 'Atropunicea' (bruine beuk), Acer pseudoplatanus (gewone esdoorn), Acer platanoides (Noorse esdoorn), Chanomeles (dwergkwee), Aesculus carnea (rode paardenkastanje), Taxodium distichum (moerascypres), Platanus acerifolia (plataan), Pinus nigra (zwarte den), Liriodendron tulipiferum (tulpenboom), Castanea sative (tamme kastanje), Tilia platyphyllos (zomer- of grootbladige linde), Aesculus hippocastanum (witte paardenkastanje), Metasequoia glyptostroboides (watercipres), Tilia americana (Amerikaanse linde), Tilia petiolaris (treurzilverlinde), Gingko biloba (Japanse notenboom).