Leopoldsburg War Cemetery, gelegen langs de Koning Leopold II-laan, in het ‘Nieuw Park’, ten zuiden van het Koninklijk Park, ten westen van het Militair Domein van Leopoldsburg.

Historiek

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden hier een 35-tal militairen begraven, die in mei 1940 betrokken waren bij lokale gebeurtenissen om en rond Leopoldsburg. Midden september 1944 werd Leopoldsburg bevrijd door het Britse Tweede Leger. Vele doden die hier begraven zijn, waren gestorven in het militair hospitaal, dat in de laatste maanden van 1944 geïnstalleerd was in Leopoldsburg. Nog anderen waren oorspronkelijk elders omgekomen en begraven, maar werden na de oorlog naar hier geconcentreerd. De begraafplaats werd ontworpen door Philip Hepworth en aangelegd in 1948.

Op Leopoldsburg War Cemetery liggen er in het totaal 798 doden begraven, waarvan er 16 niet meer geïdentificeerd konden worden. Volgens het register gaat het bij de geïdentificeerde doden om 708 doden uit het Verenigd Koninkrijk, 8 uit Australië, 31 uit Canada, 3 uit Nieuw-Zeeland, 1 uit Zuid-Afrika, 4 uit Nederland en 27 uit Polen.

Beschrijving

Begraafplaats met een vlak grasoppervlak en een meerhoekige plattegrond, met een extra uitstulping in de vorm van een apsis achter het ‘Cross of Sacrifice’. De begraafplaats wordt behalve aan straatzijde omgeven door het boomrijke park. De grenzen van de begraafplaats worden gemarkeerd door een recente afsluiting. Aan straatzijde wordt de begraafplaats afgescheiden door middel van een gracht. Over het brugje boven de gracht is een toegangspartij in baksteenmetselwerk aangelegd met plint en deksteen van witte natuursteen, met twee slanke pijlers met bekronende hoge vazen in witte natuursteen, waartussen een tweeledig smeedijzeren hek besloten zit, met vierkante stijlen, regels, getorste spijlen, een bekronend siervaasje op de stijl en een siervoluut tussen de spijlen. De ranke bakstenen pijlers zijn gevat tussen lage muurtjes met ingebouwde zitbanken, eveneens in witte natuursteen, waarboven de Nederlandstalige en Franstalige landplaten ingemetseld zijn. Aan de achterkant van de toegangspartij steekt het registerkastje, met register en bezoekersboek.

De acht perken bestaande uit typische Britse ‘headstones’ (witte grafzerken), zijn regelmatig aangelegd met bloemperkjes bij de graven. Centraal achteraan (aan de zuidelijke kant) staat het ‘Cross of Sacrifice’. Aan de oostelijke en westelijke kant staat telkens een bakstenen schuilhuisje, afgewerkt met witte natuursteen. Het gaat om open schuilhuisjes met een driehoekig, gebroken fronton, gevat in geprofileerd lijstwerk, met een bekronende rondboog met sluitsteen boven de toegang. De schuilhuisjes zijn gevat tussen een omsluiting met bakstenen pijlers met architraaf. In de schuilhuisjes is er een bepleisterd en beschilderd tongewelf. Centraal bovenaan steekt een oculus met sierlijke roedeverdeling. De vloer is aangelegd in visgraatverband. In de schuilhuisjes zijn omlopende houten zitbanken en een metalen informatieplaat of een witstenen Engelstalige landplaat terug te vinden.