is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Begijnenhuis Heilige Fredericus
Deze vaststelling is geldig sinds
is aangeduid als beschermd monument Begijnenhuis Heilige Fredericus
Deze bescherming is geldig sinds
is deel van de aanduiding als vastgesteld bouwkundig erfgoed Sint-Alexiusbegijnhof
Deze vaststelling is geldig sinds
is deel van de aanduiding als unesco werelderfgoed kernzone Sint-Alexiusbegijnhof
Deze aanduiding is geldig sinds
is deel van de aanduiding als beschermd cultuurhistorisch landschap Sint-Alexiusbegijnhof: gebouwen en tuinen
Deze bescherming is geldig sinds
is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Begijnenhuis Heilige Fredericus
Deze vaststelling was geldig van tot
is deel van de aanduiding als vastgesteld bouwkundig erfgoed Sint-Alexiusbegijnhof
Deze vaststelling was geldig van tot
Voormalige begijnenwoning, oorspronkelijk de voorlaatste woning aan de zuidkant van het pleinbegijnhof, sinds 1926 hernummerd in de Begijnhoflaan. Woning volgens archiefdocumenten opgericht samen met de aanpalende woning (nummer 28) in 1628 in opdracht van het begijnhofbestuur door meester metser Marten Marien en timmerman Abraham Van Calendries. Een zandstenen jaarsteen op de scheiding van beide woningen geeft dit bouwjaar aan.
Enkelhuis van drie traveeën en twee bouwlagen onder vernieuwd pannen zadeldak met dakvenster met tuitgeveltje aan de oorspronkelijke voorgevel. Verankerde bakstenen gevel (voorheen witgekalkt) op gepikte plint met in de eerste travee de behouden originele zandstenen deuromlijsting met sponning, bolkozijn bovenlicht en uitspringende latei op consooltjes. Zandstenen kloosterkozijn met luikduimen rechts hiervan. De overige twee benedenvensters werden in de 19de eeuw aangepast. Behouden zandstenen kruis- en kloosterkozijnen op de bovenverdieping.
Interieur met in de voorkamer nog de originele balklaag met moerbalk op natuurstenen consoles, grote haard met bakstenen wangen. Spiltrap met achthoekige trappaal, gedichte kelder.
Op de verdieping bleef in de voorkamer een grote haard met geprofileerde zandstenen wangen bewaard. Een spiltrap met tot XIII genummerde treden leidt tot de zolderverdieping met nog twee originele spanten.
Bron: BOGAERT C., DUCHÊNE H., LANCLUS K. & VERBEECK M. 2006: Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie Oost-Vlaanderen, Gemeenten: Berlare, Buggenhout, Lebbeke, Waasmunster, Hamme en Zele, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 20n, onuitgegeven werkdocumenten.
Auteurs: Verbeeck, Mieke; Duchêne, Helena
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)