Het huidig uitzicht van dit huis is het resultaat van enkele wijzigingen door de eeuwen heen. Volgens de kaart van Marcus Gerards (1562) stond hier een huis met schermgevel en een bijhorend achterhuis. In de loop van de achttiende - negentiende eeuw werd de gevel omgevormd tot een vlakke lijstgevel en in 1864 verhoogd met een bouwlaag. De gevel vertoont de typisch negentiende-eeuwse kenmerken zoals onder meer de belijnende kordons, kordonvormende lekdrempels en een klassiek hoofdgestel. De interieuraankleding dateert eveneens van 1864. Niettemin is de oude kern van het vroegere huis ook nog af te lezen, onder meer van de kelder.

Dit diephuis omvat vier traveeën en drie bouwlagen onder een schilddak bedekt met Vlaamse pannen. Dit pand vormde vermoedelijk één geheel met het buurpand nummer 7 of het buurpand nummer 3. Het bevat een oude kern, zie kelder. Volgens de kaart van Marcus Gerards (1562) stond hier een schermgevel met een bijhorend achterhuis. In de loop van de 18de of de 19de eeuw werd de gevel omgevormd tot een vlakke lijstgevel. In 1864 werd die opgetrokken met een bouwlaag en kreeg het pand het huidig uitzicht. De bepleisterde en geel beschilderde lijstgevel wordt horizontaal belijnd door middel van kordons, kordonvormende lekdrempels en een kroonlijst op klossen waaronder een tandlijst. De rechthoekige muuropeningen zijn gevat in een geprofileerde omlijsting. In de ommuurde binnentuin bevindt zich in de gemeenschappelijke muur met het buurpand nummer 5 een blind korfboogpoortje met afgeschuinde dagkanten.

Volledig onderkelderd pand. Een deel van de kelder hoort bij het buurpand nummer 7 en laat vermoeden dat deze twee panden oorspronkelijk één geheel vormden. De kelder vooraan staat loodrecht op de straat en is voorzien van een tongewelf met gordelbogen. De kelder achteraan met tongewelf, evenwijdig lopend met de straat. Op de verhoogde begane grond twee salons met rijk plafondlijstwerk vermoedelijk aangebracht in 1864. De rozet is voorzien van bloem-, rank- en schelpmotieven. Het dakgebint is samengesteld uit hergebruikmateriaal.

• Stadsarchief Brugge, Bouwvergunningen, nr. 58/1864.
• DEVLIEGHER L. 1975: De huizen van Brugge, Kunstpatrimonium van West-Vlaanderen 2-3, Tielt, 311.
• GILTE S., VANWALLEGHEM A., e.a., Stad Brugge, Oudste kern (Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen , 18na, 1999, p. 278).