Deze Britse militaire begraafplaats is gelegen langs de Brugse Steenweg, ter hoogte van het kruispunt met de Ramskapellestraat, op bijna 800 meter ten westen van het gehucht Sint-Joris. Op ongeveer 100 meter naar het westen ligt de gemeentelijke begraafplaats.

Historische beschrijving

Het grootste deel van de bijzettingen in perk I werd verricht in juli en augustus 1917, toen de sector Nieuwpoort door het Britse ‘XV Corps’ werd verdedigd. Na de oorlog kwam er een aanzienlijke uitbreiding (meer dan 700 graven) door de ontruiming van andere begraafplaatsen in de omgeving:

• Boitshoucke Churchyard: hier werden 3 mannen van de R.G.A. (Royal Garrison Artillery) begraven in juli en augustus 1917.
• Ghistelles German Cemetery: hier werden 4 mannen van de luchtmacht begraven door Duitse manschappen in 1917 en 1918; 2 andere werden begraven door hun kameraden in oktober 1918.
• Middelkerke German Cemetery: in de periode 1915-1917 werden hier 10 mannen uit het Verenigd Koninkrijk en 12 uit Canada begraven.
• Nieuport Military Cemetery: dit was een Franse begraafplaats ten zuiden van Nieuwpoort, waar ook 107 Britse militairen en 1 zeeman begraven. Deze begraafplaats werd in juli 1917 gesloten omdat het er te gevaarlijk geworden was.
• Nieuport-Bains Military Cemeteries No. 1, No. 2 & No. 3, Oost-Dunkerke: dit waren Franse begraafplaatsen die dicht bij mekaar lagen, ten westen van Nieuwpoort-bad. No. 1 bevatte 1 Brits graf uit 1917, No. 2 bevatte 2 Britse doden uit 1918 en No. 3 bevatte 89 Britse en 2 Australische doden uit de periode 1916-1917.
• Oost-Dunkerke Churchyard: in juni 1917 was hier 1 Britse militair begraven
• Oost-Dunkerke-Bains British Cemetery: deze begraafplaats was aangelegd op drijfzand, op ca. 420m ten westen van de badplaats en bevatte de graven van 131 doden uit het Verenigd Koninkrijk, 1 Canadees, 1 Zuidafrikaan en 3 Fransen.
• Rubber House Cemetery, Nieuport: in de noordwestelijke hoek van Nieuwpoort werden 16 mannen van de ‘1/5th Duke of Wellington’s’ begraven in een schuilplaats, op 7 augustus 1917.
• St. Ricquiers Belgian Military Cemetery: deze begraafplaats bevatte de graven van 4 doden uit het Verenigd Koninkrijk. De Belgische graven van deze begraafplaats werden overgebracht naar de Belgische militaire begraafplaats van De Panne.

Op Ramscappelle Road Military Cemetery werden eveneens 380 Franse graven uit de periode 1914-1915 verzameld, maar deze werden later door de Franse autoriteiten terug ontgraven en overgebracht.

Nu liggen er 830 (waarvan 312 niet geïdentificeerde) doden uit het Verenigd Koninkrijk, 8 Australiërs, 2 Canadezen, 1 Zuid-Afrikaan en 2 niet gekende Duitsers begraven. Dit maakt een totaal van 843 doden, waarvan 2 er herdacht worden met een ‘special memorial’. Van hen wordt aangenomen dat ze hier onder een naamloze grafsteen liggen. 26 andere ‘special memorials’ en een ‘duhallow block’ herinneren aan 26 doden, die oorspronkelijk in de omgeving van Nieuwpoort begraven lagen, maar wiens graf door het oorlogsgeweld vernietigd werd en nadien niet meer kon teruggevonden worden.

De begraafplaats is ontworpen door Edwin Lutyens (hoofdarchitect) en G.H. Goldsmith (uitvoerend architect).

Kenmerken

De begraafplaats heeft een min of meer rechthoekig grondplan, met een oppervlakte van 3370m2. Het is deels omgeven door een muur uit groengrijze natuursteen, afgedekt met witte natuursteen, deels door een haag (van coniferen). Het terrein van de begraafplaats ligt lager dan het straatniveau. Open, geplaveide toegang met breed en sierlijk uitgewerkte trap uit witte natuursteen, aan straatzijde geflankeerd door brede natuurstenen pijlers met het registerkastje, de landplaten, het opschrift 'Ramscappelle Road Military Cemetery 1914-1918’ en smeedijzeren traliewerk. De trap mondt onderaan in het grasveld in cirkelvormige en gebogen motieven uit. Evenwijdig met de straatzijde loopt een as die de 'Stone of Remembrance' (oostelijke zijde) verbindt met het 'Cross of Sacrifice' (type A) aan westelijke zijde. In de zuidoostelijke en zuidwestelijke hoek staan twee gebouwtjes uit breuksteen opgetrokken, met een koepeldak uit rode leien. Het ene fungeert als schuilhuisje en bevat de metalen informatieplaat, het ander gebouwtje is afgesloten (dienstgebouw). De graven liggen verspreid over negen perken. Het geheel wordt getooid met bloemperken, struiken, populieren (die onder meer het offerkruis en de toegang markeren) en Zweedse lijsterbessen.