Deze 3 meter brede kasseiweg, die de verbinding tussen Wannegem-Lede en Huise vormt, getuigt van een bepaalde, uiterst belangrijk en langdurige fase in de evolutie van infrastructuurwerken, in casu de wegenbouw. Om industrieel-archeologische redenen zijn de technische kenmerken van langs- en dwarsprofielen, de fundering en afboording van belang.
Historiek
Deze kasseiweg, deel van de oude pontweg Nokere - Huise, is nog een van de laatste voorbeelden van een geplaveide wegveharding, een techniek die reeds ten tijde van de Romeinse militaire aanwezigheid werd toegepast bij de aanleg van heirbanen. Onder de heerschappij van Albrecht en Isabella, tijdens het begin van de 17de eeuw, werden de straten in de steden geplaveid. Gedurende het 40-jarig bewind van Maria Theresia, van 1740 tot 1780, werden de eerste stenen wegen aangelegd.
In 1708 werd langs de Huisepontweg een kampement van de geallieerde legers voor de beslissende Slag van Oudenaarde opgericht, waarbij de zogenaamde Grote Molen als uitkijkpost van de hertog van Marlborough diende. De zuidelijke helling werd in 1783 de locatie van het kasteel van Wannegem-Lede.
Beschrijving
De zeldzaam wordende kasseiwegen zijn zeer karakteristiek en geven aan het landschap een belangrijk, echt en onvervalst karakter. Gelegen op de heuvelkam tussen Schelde en Leie biedt de Huisepontweg unieke vergezichten op het noordwestelijk deel van de Vlaamse Ardennen. De weg loopt in oost-westelijke richting over de heuvelkam tussen de Noord- en Ledekouter.
Bij het kruispunt van van de Huisepontweg met de Ledekerkweg staat een gekandelaarde Hollandse linde (Tilia x europaea). In de dorpskern van Wannegem bevinden zich twee gekandelaarde Hollandse linden op het talud van de wegberm.
- Onroerend Erfgoed Oost-Vlaanderen, DO000811, Huisepontweg (S.N., 1990).
- Onroerend Erfgoed Oost-Vlaanderen, DO000954, Kasseiwegen in Oost-Vlaanderen (S.N., 1995).