Deze kasseiweg getuigt van een bepaalde, uiterst belangrijke en langdurige fase in de evolutie van infrastructuurwerken in casu de wegenbouw. Om industrieel-archeologische redenen zijn de technische kenmerken van langs- en dwarsprofielen, de fundering en afboording van belang.

Deze kasseiweg is nog een van de laatste voorbeelden van een geplaveide wegverharding, een techniek die reeds ten tijde van de Romeinse militaire aanwezigheid werd toegepast bij de aanleg van heirbanen. Onder de heerschappij van Albrecht en Isabella, tijdens het begin van de 17de eeuw werden de straten in de steden geplaveid. Gedurende het veertigjarige bewind van Maria Theresia, van 1740 tot 1780, werden de eerste stenen wegen aangelegd.

Ten gevolge van een eeuwenlang proces ontstonden, ten gevolge van erosie, wegen die zich in het landschap aftekenden als holle wegen. Teneinde verdere erosie tegen te gaan, werden ze gekasseid.

De zeldzaam wordende kasseiwegen zijn zeer karakteristiek en geven aan het landschap een belangrijk, echt en onvervalst karakter.