De bedoeling van de duivensport is om de aankomsttijd van de duif exact vast te leggen. Op het einde van de 19de eeuw stonden er op een aantal plaatsen in het dorp uurwerken opgesteld. Van zodra een duif geland was, moest men zo snel mogelijk die klok zien te bereiken. Wie ver van een dergelijke klok woonde had dus nadeel. Men zocht een sluitend systeem waarbij elke duif bij de aankomst op het hok kon "geklokt" worden. Op het einde van de 19de eeuw werd op die manier een "constateur" ontwikkeld dewelke die registratie op het hok mogelijk maakte.

De eerste "constateur" werd gebrevetteerd en geëxploiteerd door de firma La Lédoise. La Lédoise werd eigenlijk opgericht in 1898 en in 1900 werd de eerste constateur (de ronde ijzeren constateur) op de markt gebracht.

Het atelier van La Lédoise bestaat uit 3 werkplaatsen waarvan er nog twee volledig intact bewaard zijn in de toestand zoals de laatste werknemers het in 1965 verlaten hebben. Dit atelier is ondergebracht in een tweelaags achtergelegen gebouw, afgedekt met een zadeldak.

Op het gelijkvloers van het atelier staan de twee persen, de manuele en de mechanische, samen met alle mogelijke persvormen. Daarnaast staat er een elektrische aangedreven precisiedraaibank en een handbediende reveteermachine. Op de bovenverdieping bevindt zich het eigenlijk montage-atelier. Dit is in drie ruimten onderverdeeld. In het voorste lokaal, het grootste, bevinden zich aan de de rechterzijde de montagetafeltjes. Vooraan deze rij werktafels bevindt zich een met de voet aangedreven draaibank uit 1898. In het tweede lokaaltje werden de onderdelen voor de "constateur-drukker" gemonteerd. In het derde lokaal, achteraan het atelier, werden de rubberen ringen gemaakt en bedrukt. Ook de papieren cadrans, voor de aanduiding van de uren, minuten en seconden werden hier bedrukt.