Toen Dendermonde in 1924 besliste dat er een oorlogsmonument moest komen in de stad besloot het Schepencollege van Sint-Gillis-bij-Dendermonde om ook daar een monument op te richten. Het begin van de Theofiel Potiaulaan bleek de geschikte plaats. Pas na de verkiezingen van 1926 en het aantreden van Hyppolyte Vandemeulebroecke in 1927 als burgemeester kwam er schot in de zaak. Een reeks van grote infrastructuurwerken werd goedgekeurd. Hiertoe behoorde ook de aanleg van een openbare fontein. Het ontwerp van de Gentse ingenieur Jules Tijtgat werd op 26 december 1928 goedgekeurd. De uitvoering in arduin werd op 2 juli 1930 toegewezen aan Louis Verhelst, aannemer. Het monument werd op 19 juli 1931 feestelijk onthuld met een reeks van festiviteiten. Hersteld in 1948 en opgefrist in 1997.

Oorlogsmonument in art-decostijl samengesteld uit een ellipsvormig gebogen arduinen bekken, daarachter aan de korte zijde een rechthoekig opstaand element (baksteen met cementbekleding); arduinen voetstuk vooraan voorzien van het woord PAX boven drie saterhoofden (spuitmonden van fontein) in geglazuurde keramiek. Getrapte hoeken met ingewerkte lantaarn. Zijdelings aangebrachte arduinen platen met namen van de oorlogsslachtoffers. Links staan de gesneuvelde soldaten vermeld (de namen uit de periode 1940-45 werden toegevoegd) en rechts van de burgerslachtoffers (eveneens aangevuld na de Tweede Wereldoorlog).

Achterzijde monument met opengewerkte smeedijzeren deur met links en rechts in de arduinen sokkel in reliëf de namen van de ontwerper en de aannemer: "Jul. Tytgat/ Gent" en "Louis Verhelst/ St. Gillis". Waterbekken vroeger gesigneerd S. De Decker. De toevoegingen na de Tweede Wereldoorlog werden uitgevoerd door marmerbewerker Cleemput.