Britse militaire begraafplaats, gelegen langs de Nachtegaalstraat, op ongeveer 400 meter ten zuidwesten van de kerk van het gehucht Haringe (Roesbrugge). 

Historische beschrijving

Deze begraafplaats is in 1917 ontstaan bij ‘casualty clearing stations’ (C.C.S. of veldhospitaal). Naar aanleiding van de Derde Slag bij Ieper besliste het Britse Vijfde Leger om het aantal C.C.S.’s op te voeren. Dit om snelle opvang en verzorging van de vele duizenden gewonden mogelijk te maken. Bandaghem bestond in de zomer van 1917 uit twee C.C.S.’s, namelijk het 63ste en 62ste, die allebei doden te begraven hadden. Bijzettingen van deze en andere veldhospitalen (o.a. het 36ste C.C.S. in 1918) gingen door tot oktober 1918. De meeste doden kwamen om tijdens de Derde Slag bij Ieper (najaar 1917) en het Duitse Lente-Offensief (voorjaar 1918). De naam ‘Bandaghem’ is het gevolg van de creativiteit van enkele militairen, als een samenvoeging van ‘to bandage’ (verbinden) met een Vlaams klinkend achtervoegsel. Het 63ste C.C.S. nam in principe enkel zieken op en het 62ste C.C.S. behandelde vooral zenuwgevallen. Vandaag heet dit verschijnsel 'shell shock', 'shock', 'battle fatigue', 'post-traumatisch stress-syndroom' enz. 

Oorspronkelijk lagen hier meer doden begraven. Na de oorlog werden vier Franse perken ontruimd. Volgens het huidige register liggen er nu in het totaal 816 doden, waaronder 5 Britse doden uit de Tweede Wereldoorlog. Wat de Eerste Wereldoorlog betreft, gaat het om 746 doden uit het Verenigd Koninkrijk (waarvan 5 ongeïdentificeerd), 2 Australiërs, 6 Canadezen, 11 Nieuw-Zeelanders, 7 Zuid-Afrikanen, 38 Duitsers (waarvan 3 ongeïdentificeerd) en 1 Franse burger. Bij de Britse doden zijn ook 4 mannen van het ‘Chinese Labour Corps’ meegerekend. Furlonger, Johnson en Farren (perk III rij D graven 31, 32 en 33) behoorden tot de ‘Royal Engineers’. Ze verkregen postuum de eerder zeldzame ‘Albert Medal’ (AM). Op 30 april 1918 was een wagon met munitie ontploft. Doordat 5 mannen erin slaagden de locomotief tijdig terug aan de brandende wagon te koppelen en die weg van het munitiedepot te manoeuvreren, werd erger voorkomen. Drie van de vijf mannen overleden bij de ontploffing en alle vijf kregen ze de Albert Medal. Deze onderscheiding werd vanaf 1866 ingesteld en was bedoeld om daden van uitzonderlijke dapperheid te belonen.

De aanleg van Haringhe (Bandaghem) Military Cemetery is van de hand van R. Blomfield (hoofdarchitect) en W.C. Von Berg (uitvoerend architect).

Kenmerken

Begraafplaats met onregelmatig grondplan en een oppervlakte van 2.264m². Het terrein is licht golvend en wordt omgeven door een haag uit meidoorn. Toegang aan de noordwestzijde via een smeedijzeren hekken, bevestigd aan twee pijlers uit witte natuursteen met het registerkastje en het opschrift ‘Haringhe Bandaghem Military Cemetery 1917-1918’. Vanaf de toegang vertrekt een laan naar het ‘Cross of Sacrifice’ (type A1) er recht tegenover, waarachter een muurtje uit witte natuursteen is opgetrokken met de teksten van de landplaten. Vlakbij ligt de metalen informatieplaat en staat een schuilgebouw: een bakstenen gebouw, met zadeldak, gebroken fronton, rondbogige doorgang en een zitbank uit witte natuursteen. In het gebouw zijn de landplaten nogmaals terug te vinden onder een bepleisterd tongewelf. Een deel van het gebouw is afgesloten (dienstgebouw). De ‘Stone of Remembrance’ staat tegen de oostelijke zijde. De graven liggen verspreid over vier perken. Het geheel wordt getooid met bloemperken, struiken en een honingboom.