Britse militaire begraafplaats met doden uit de Eerste Wereldoorlog, gelegen op 200 meter ten noordwesten van de kerk van Dranouter.

Na de verovering van Dranouter door de ‘1st Cavalry Division’ op 14 oktober 1914 bleef Dranouter in geallieerde handen tot 25 april 1918. Toen werd het tijdens het Duitse Lente-Offensief veroverd, ondanks hardnekkige weerstand van de 154ste Franse divisie. Het dorp werd door de ‘30th Division’ heroverd op 30 augustus 1918.

Dranoutre Military Cemetery werd gestart in juli 1915. De begraafplaats werd gebruikt tot maart 1918 door gevechtseenheden en medische posten (‘field ambulances’). Perk III werd toegevoegd in september en oktober 1918. Perk II, rij K, bevat 19 graven van ‘Dranouter Churchyard’, die daar verwijderd werden in 1923, toen de kerk heropgebouwd werd. Een groot deel van de begravingen gebeurden door de ‘72nd Brigade (24th Division)’ in de periode april – juni 1916.

Volgens het huidige register liggen er 459 militairen begraven, waarvan 422 doden uit het Verenigd Koninkrijk, 16 Australiërs, 19 Canadezen, één Nieuw-Zeelander en één Duitser. Drie Britten konden niet meer geïdentificeerd worden. Er ligt één militair, die terechtgesteld werd.

De begraafplaats is ontworpen door Charles Holden (hoofdarchitect) en W.H. Cowlishaw (uitvoerend architect).

Min of meer rechthoekige begraafplaats met een oppervlakte van ca. 3800m². Het terrein van de begraafplaats is grotendeels genivelleerd en aangelegd in verschillende niveaus, deels afgebakend met breukstenen muurtjes met trapjes. De begraafplaats wordt deels omgeven door steile randen en wordt afgebakend met een haag (beuk) en afrasteringen. De begraafplaats kan betreden worden via een graspad, afgezet met Portugese laurierkers, en twee smeedijzeren hekken, met tussenin een grijsgroene natuurstenen muur, afgewerkt met witte natuursteen en aan de zijkanten twee pijlers. Hier staat te lezen ‘Dranoutre Military Cemetery 1915 – 1918’. Aan de achterkant van deze voormuur is een witstenen zitbank ingewerkt, evenals het registerkastje en de landplaten. Centraal vooraan op de begraafplaats, op een hoger niveau, staat het ‘Cross of Sacrifice’ (type A). Een natuurstenen schuilgebouw met een dak opgebouwd uit trapsgewijs geplaatste witte natuurstenen blokken staat in de zuidoostelijke hoek van de begraafplaats. In dit gebouw zijn de metalen informatieplaat en een zitbank aanwezig. De achterkant fungeert als dienstgebouw. De begraafplaats wordt getooid met bloemperken, struiken en berken.

Locatie

Gelegen achter de bebouwing van Victoriastraat nr. 3, vlakbij het 'Folkcentrum Dranouter', op circa 200m ten noordwesten van de kerk. De omgeving is deels landelijk, deels bebouwd en heuvelachtig.

Historische achtergrond

Na de verovering van Dranouter door de '1st Cavalry Division' op 14 oktober 1914 bleef het dorp in geallieerde handen tot 25 april 1918. Toen werd het dorp tijdens het Duitse Lente-Offensief veroverd, ondanks de hardnekkige weestand van de 154ste Franse divisie. Het dorp werd door de '30th Division' heroverd op 30 augustus 1918.

'Dranoutre Military Cemetery' werd gestart in juli 1915. De begraafplaats werd gebruikt tot maart 1918 door gevechtseenheden en medische posten ('field ambulances'). Perk III werd toegevoegd in september en oktober 1918. Perk II, rij K, bevat de 19 graven van 'Dranouter Churchyard', die daar verwijderd werden in 1923, toen de kerk heropgebouwd moest worden. Een groot deel van de begravingen gebeurden door de '72nd Brigade' (24th Division) in de periode april – juni 1916.

Pte. Frederick Broadrick (11th Royal Warwickshires, 112th Brigade, 37th Division) deserteerde op 1 juli 1917, toen zijn eenheid ingekwartierd was in Loker. Dit was reeds zijn tweede ontsnappingspoging. Hij werd op 1 augustus terechtgesteld in Dranouter en begraven op deze begraafplaats.

Beschrijving

Min of meer rechthoekige begraafplaats met een oppervlakte van circa 3800m², ontworpen door Charles Holden met medewerking van W.H. Cowlishaw. Het terrein van de begraafplaats is grotendeels genivelleerd en aangelegd in 2 niveaus, met de graven, de 'Cross of Sacrifice' en het schuilgebouw op het hoogste niveau, dat te bereiken is via treden. De begraafplaats wordt omgeven door hagen en afrasteringen.

De begraafplaats kan betreden worden via 2 smeedijzeren hekkens, met tussenin een grijsgroene natuurstenen muur, afgewerkt met witte natuursteen en aan de zijkanten 2 zuilen. Hier staat te lezen 'Dranoutre Military Cemetery 1915 – 1918'. Aan de achterkant van deze voormuur is een witstenen zitbank ingewerkt, evenals het registerkastje en de teksten van de landplaat. Centraal vooraan op de begraafplaats staat de 'Cross of Sacrifice', die van het type A is. Een natuurstenen schuilgebouw staat achteraan, in de zuidoosthoek van de begraafplaats.

De graven liggen verspreid over 3 perken, waarbij perk III (bestaande uit 1 rij) schuin ligt ten aanzien van de andere 2 perken. Volgens het huidige register liggen er 459 militairen begraven, waarvan 422 doden uit het Verenigd Koninkrijk, 16 Australiërs, 19 Canadezen, 1 Nieuw-Zeelander en 1 Duitser. 3 Britten konden niet meer geïdentificeerd worden.