Britse militaire begraafplaats, tijdens de Eerste Wereldoorlog aangelegd nabij de mijnkrater Spanbroekmolen, ten zuidwesten van het dorp van Wijtschate.

Spanbroekmolen British Cemetery is genoemd naar een molen, die ten zuidwesten van het dorp Wijtschate stond. De begraafplaats staat volledig in het teken van de Mijnenslag. De Spanbroekmolenkrater is één van de 19 kraters die tot ontploffing werden gebracht op die beruchte 7 juni 1917. De mijn bij de Spanbroekmolen zou echter enkele seconden later ontploft zijn dan gepland, waardoor de mannen van de ‘Royal Irish Rifles (36th Ulster Division)’, die op het aangegeven tijdstip van 03.10u bijgevolg te vroeg de loopgraven verlieten, door de eigen mijn getroffen werden.

Van de 58 doden die op Spanbroekmolen British Cemetery begraven liggen, stierven er 55 op 7 juni 1917. De drie anderen lieten op 8 juni 1917 het leven. Met uitzondering van één dode behoorden alle doden tot de ‘36th (Ulster) Division’. Zes van hen konden niet meer geïdentificeerd worden.

De begraafplaats werd tijdens latere gevechten volledig vernield. Na de oorlog kon ze opnieuw gelokaliseerd worden. Zes graven werden niet meer teruggevonden: deze doden worden nu met een ‘special memorial’ herdacht.

De aanleg van de begraafplaats is van de hand van J.R. Truelove.

Spanbroekmolen British Cemetery is een kleine begraafplaats (304m²), met rechthoekig grondplan en een vlak terrein dat omgeven wordt door een bakstenen muur, afgedekt met witte natuursteen. De toegang, waar het jaartal ‘1917’ vermeld staat, wordt afgesloten met een smeedijzeren hek. Nabij de toegang zijn de drie landplaten en een zitbank terug te vinden. Het ‘Cross of Sacrifice’ (type A1) staat centraal achteraan (noordkant).