Gelegen langs de Hospitaalstraat, op ongeveer 50 meter ten noordwesten van de kerk van Vlamertinge.

Historiek

Tussen 7 en 10 oktober 1914 werd Vlamertinge een heel korte tijd bezet door Duitse eenheden. Daarna werd het een belangrijk geallieerd centrum met medische posten, kampen en munitieopslagplaatsen. De dorpskom bevond zich nog net binnen de grenzen van het bereik van de Duitse artillerie, waardoor het tijdens de oorlog nagenoeg volledig vernield raakte.

De begraafplaats werd gestart door Franse troepen in 1914. Deze Franse graven uit de beginperiode van de oorlog zijn verwijderd, enkel zes Britse graven van november 1914 zijn hier blijven staan. De begraafplaats werd pas ‘officieel’ door de Britten in gebruik genomen vanaf 1915 door gevechtseenheden en medische posten. Vanaf juni 1917 werd een verdere uitbreiding van de begraafplaats verboden wegens plaatsgebrek – men wou vlakbij een militaire spoorlijn aanleggen – en werd Vlamertinghe New Military Cemetery gestart. Opmerkelijk is de wijze waarop mannen uit dezelfde eenheden, die ongeveer in dezelfde periode gestorven zijn, naast mekaar begraven liggen. Opmerkelijk is eveneens het hoge aantal territoriale eenheden. Er zijn bijna 250 graven van de 'Lancashire Territorials' aanwezig.

Op de begraafplaats liggen volgens het huidige register 1.182 militairen begraven, waarvan 1.112 militairen uit het Verenigd Koninkrijk (waaronder 18 ongeïdentificeerde doden), 4 Australiërs, 54 Canadezen, 3 Indiërs, 2 Zuid-Afrikanen en 3 Duitsers uit de Eerste Wereldoorlog. Op Vlamertinghe Military Cemetery liggen twee militairen begraven die terechtgesteld zijn. Vooraan links, op het zogenaamde ‘French Plot’, liggen nog vier militairen uit het Verenigd Koninkrijk, die tijdens de Tweede Wereldoorlog gestorven zijn.

De begraafplaats is ontworpen door R. Blomfield (hoofdarchitect) en A.J.S. Hutton (uitvoerend architect). De smeedijzeren toegangspoortjes zijn een gift van de familie Lord Redesdale, ter herinnering aan zoon Major Mitford, die op deze begraafplaats begraven ligt.

Kenmerken

Vrij grote, bijna rechthoekige begraafplaats, met een oppervlakte van 5.740m2. Het niveau van de begraafplaats is hoger gelegen dan de Hospitaalstraat. Vooraan wordt de begraafplaats afgesloten door een muur uit groengrijze natuursteen, de andere zijden worden omheind met een haag (beuk). Centraal vooraan staat het 'Cross of Sacrifice' (type A) op een verhoog, geflankeerd door twee hekken met fijn smeedijzeren traliewerk en trappen. De teksten van de landplaten zijn gegrift in de zijkanten van dit verhoog. Aan de uiteinden van de voormuur staat telkens een wit natuurstenen gebouw met sterk geometrische opbouw, met traliewerk in vensteropeningen, zitbanken en registerkastje. De metalen informatieplaat bevindt zich tussen het ‘Cross of Sacrifice’ en het linkse schuilgebouw (dat deels als dienstgebouw fungeert). De 'Stone of Remembrance' staat achteraan op de begraafplaats, op een verhoog met treden. De graven staan vrij regelmatig verspreid over zeven perken. Het zogenaamde ‘French Plot’ is op een paar Britse ‘headstones’ na bijna leeg. De grafzerken zijn voor een groot deel uit Hopton Wood opgetrokken. Op de begraafplaats zijn stenen en houten zitbanken terug te vinden, naast de vele bloemperken, struiken en bomen.