Gelegen langs de Hospitaalstraat, op ongeveer 50 meter ten noordwesten van de kerk van Vlamertinge.

Historiek

Tussen 7 en 10 oktober 1914 werd Vlamertinge een heel korte tijd bezet door Duitse eenheden. Daarna werd het een belangrijk geallieerd centrum met medische posten, kampen en munitieopslagplaatsen. De dorpskom bevond zich nog net binnen de grenzen van het bereik van de Duitse artillerie, waardoor het tijdens de oorlog nagenoeg volledig vernield raakte.

De begraafplaats werd gestart door Franse troepen in 1914. Deze Franse graven uit de beginperiode van de oorlog zijn verwijderd, enkel zes Britse graven van november 1914 zijn hier blijven staan. De begraafplaats werd pas ‘officieel’ door de Britten in gebruik genomen vanaf 1915 door gevechtseenheden en medische posten. Vanaf juni 1917 werd een verdere uitbreiding van de begraafplaats verboden wegens plaatsgebrek – men wou vlakbij een militaire spoorlijn aanleggen – en werd Vlamertinghe New Military Cemetery gestart. Opmerkelijk is de wijze waarop mannen uit dezelfde eenheden, die ongeveer in dezelfde periode gestorven zijn, naast mekaar begraven liggen. Opmerkelijk is eveneens het hoge aantal territoriale eenheden. Er zijn bijna 250 graven van de 'Lancashire Territorials' aanwezig.

Op de begraafplaats liggen volgens het huidige register 1.182 militairen begraven, waarvan 1.112 militairen uit het Verenigd Koninkrijk (waaronder 18 ongeïdentificeerde doden), 4 Australiërs, 54 Canadezen, 3 Indiërs, 2 Zuid-Afrikanen en 3 Duitsers uit de Eerste Wereldoorlog. Op Vlamertinghe Military Cemetery liggen twee militairen begraven die terechtgesteld zijn. Vooraan links, op het zogenaamde ‘French Plot’, liggen nog vier militairen uit het Verenigd Koninkrijk, die tijdens de Tweede Wereldoorlog gestorven zijn.

De begraafplaats is ontworpen door R. Blomfield (hoofdarchitect) en A.J.S. Hutton (uitvoerend architect). De smeedijzeren toegangspoortjes zijn een gift van de familie Lord Redesdale, ter herinnering aan zoon Major Mitford, die op deze begraafplaats begraven ligt.

Kenmerken

Vrij grote, bijna rechthoekige begraafplaats, met een oppervlakte van 5.740m2. Het niveau van de begraafplaats is hoger gelegen dan de Hospitaalstraat. Vooraan wordt de begraafplaats afgesloten door een muur uit groengrijze natuursteen, de andere zijden worden omheind met een haag (beuk). Centraal vooraan staat het 'Cross of Sacrifice' (type A) op een verhoog, geflankeerd door twee hekken met fijn smeedijzeren traliewerk en trappen. De teksten van de landplaten zijn gegrift in de zijkanten van dit verhoog. Aan de uiteinden van de voormuur staat telkens een wit natuurstenen gebouw met sterk geometrische opbouw, met traliewerk in vensteropeningen, zitbanken en registerkastje. De metalen informatieplaat bevindt zich tussen het ‘Cross of Sacrifice’ en het linkse schuilgebouw (dat deels als dienstgebouw fungeert). De 'Stone of Remembrance' staat achteraan op de begraafplaats, op een verhoog met treden. De graven staan vrij regelmatig verspreid over zeven perken. Het zogenaamde ‘French Plot’ is op een paar Britse ‘headstones’ na bijna leeg. De grafzerken zijn voor een groot deel uit Hopton Wood opgetrokken. Op de begraafplaats zijn stenen en houten zitbanken terug te vinden, naast de vele bloemperken, struiken en bomen.

Locatie

Gelegen langs de Hospitaalstraat, op circa 50m ten noordwesten van de kerk van Vlamertinge en op circa 150m ten zuiden van het kasteel met het gedenkteken "Passing the Chateau".

Historische achtergrond

De begraafplaats werd gestart door Franse troepen in 1914. Enkel de 6 Britse graven van november 1914 zijn hier blijven staan (de Franse graven werden naar elders overgebracht). De begraafplaats werd pas 'officieel' in gebruik genomen vanaf 1915 door gevechtseenheden en medische posten. Vanaf juni 1917 werd een verdere uitbreiding van de begraafplaats verboden wegens plaatsgebrek (men wou vlakbij een militaire spoorlijn aanleggen) en werd 'Vlamertinghe New Military Cemetery' gestart. Opmerkelijk is de wijze waarop mannen uit dezelfde eenheden, die ongeveer in dezelfde periode gestorven zijn, naast mekaar begraven liggen. Opmerkelijk is eveneens het hoge aantal territoriale eenheden. Er zijn bijna 250 graven van de 'Lancashire Territorials' aanwezig.

Tussen 7 en 10 oktober 1914 werd het dorp voor een heel korte tijd bezet door de Duitsers. Daarna werd het een belangrijk geallieerd centrum voor medische posten, kampen en munitie-voorraden. Het dorp bevond zich nog net binnen de grenzen van het bereik van de Duitse artillerie, waardoor het nagenoeg volledig vernield raakte.

De smeedijzeren toegangspoortjes zijn een gift van de familie Lord Redesdale, ter herinnering aan zoon Major Mitford, die op deze begraafplaats begraven ligt.

Op 'Vlamertinghe Military Cemetery' liggen 2 militairen begraven die geëxecuteerd werden, zijnde Driver Alexander Lamb (21st Battery, 2nd Brigade, Royal Field Artillery) en Private Albert Rickman (1st Royal Dublin Fusiliers, 86th Brigade, 29th Division). Lamb deserteerde op 19 oktober 1914 en werd pas gevat op 19 juni 1915. Hij werd op 2 oktober 1915 in het dorp geëxecuteerd. Rickman deserteerde op 2 juli 1916, nadat hij deelgenomen had aan de eerste dag van de Slag om de Somme. Hij werd op 20 juli 1916 gevat, maar werd pas in september veroordeeld, toen zijn bataljon zich in de Salient bevond. Hij werd in de omgeving van de begraafplaats terechtgesteld op 15 september 1916.

Beschrijving

Vrij grote, bijna rechthoekige begraafplaats, met een oppervlakte van circa 5740m2, ontworpen door Sir Reginald Blomfield, met de hulp van Captain J.S. Hutton. Het niveau van de begraafplaats is hoger gelegen dan de Hospitaalstraat.

Vooraan wordt de begraafplaats afgesloten door een muur uit groengrijze natuursteen, de andere zijden worden afgesloten met een haag. Aan de beide uiteinden van voormuur staat een wit natuurstenen schuilgebouw met sterk geometrische opbouw. Hierin bevinden zich zitbanken en het registerkastje. In het midden van de muur staat de 'Cross of Sacrifice' (type A) op een verhoog, tegen de toegangsmuur. De drietalige tekst van de landplaat is gegrift in de zijkanten van dit verhoog. De CGWC-infoplaat bevindt zich tussen de 'Cross of Sacrifice' en het linkse schuilgebouw. De toegang naar de begraafplaats wordt gevormd door 2 smeedijzeren hekkens (met fijn traliewerk) en trappen, die links en rechts van het kruis uitkomen. De 'Stone of Remembrance' bevindt zich achteraan op de begraafplaats, op een verhoog met aan de zijkanten treden ingewerkt.

Op de begraafplaats liggen volgens het huidige register 1182 doden over 7 perken verspreid. Het gaat om 1112 militairen uit het Verenigd Koninkrijk (waarvan er 18 niet-geïdentificeerd konden worden), 4 Australiërs, 54 Canadezen, 3 Indiërs, 2 Zuid-Afrikanen en 3 Duitsers. Vooraan links, op het zogenaamde 'French Plot', liggen nog 4 militairen uit het Verenigd Koninkrijk, die tijdens de Tweede Wereldoorlog gestorven zijn. De grafzerken zijn voor een groot deel uit Hopton Wood opgetrokken.