Britse militaire begraafplaats gelegen langs Voormezeledorp, ten noordwesten van de kerk van Voormezele.
Oorspronkelijk waren er vier 'enclosures' in het dorp van Voormezele, waar de doden vrij systematisch per regiment begraven werden, vanaf begin 1915. De begraafplaatsen werden gebruikt tot aan het Duitse Lente-offensief (voorjaar 1918), toen de Duitsers het dorp op 29 april 1918 na hevige gevechten veroverden. Enclosure No. 1 en No. 2 worden nu als één begraafplaats behandeld. De graven van Enclosure No. 4 werden hier na de oorlog geconcentreerd. Enclosure No. 3 wordt als een aparte begraafplaats behandeld.
Enclosure No. 1 (het huidige perk I) werd gestart door de '28th Division' in maart 1915. Ze zou nog gebruikt worden door andere divisies en artillerie-eenheden tot april 1918. Enkele graven in rij N werden door de Duitsers toegevoegd. Er volgden nog enkele Britse graven in september en oktober 1918. Eén graf werd na de wapenstilstand toegevoegd.
Enclosure No. 2 (het huidige perk II, vrij klein en aan straatzijde gelegen) werd eveneens gestart in maart 1915. Het zou gebruikt worden tot april 1917. Na de wapenstilstand werden in rij B, C en D de graven van Enclosure No. 4 herbegraven. Enclosure No. 4 was gestart door het Franse 3de regiment Zouaven in december 1914. Deze begraafplaats zou tussen januari en november 1915 door Britse eenheden (waaronder de 4th Rifle Brigade) gebruikt worden. De 33 Franse graven werden overgebracht naar een andere begraafplaats.
Volgens het huidige register liggen er 599 militairen begraven, waarvan de doden van 19 vernielde graven herdacht worden met een 'special memorial'. Twee andere 'special memorials' herdenken doden die op Enclosure No. 4 begraven lagen, maar wiens graf niet teruggevonden kon worden. Het gaat in het totaal om 487 geïdentificeerde en 33 niet-geïdentificeerde militairen uit het Verenigd Koninkrijk, 17 Australiërs, 54 Canadezen (waarvan er 13 niet geïdentificeerd konden worden), 2 Nieuw-Zeelanders en 6 Duitsers (waarvan er 2 niet geïdentificeerd konden worden).
De aanleg van de begraafplaats is van de hand van E. Lutyens (hoofdarchitect) en W.C. Von Berg (uitvoerend architect).
Begraafplaats bestaande uit twee rechthoekige delen, met een oppervlakte van 2.650m², omheind door een rode bakstenen muur, afgedekt met witte natuursteen. De toegang wordt deels afgesloten door twee witte paaltjes met ketting. Op de toegangsmuur staat te lezen 'Voormezeele Enclosures No 1 and No 2', rechts '1914-1918'. In deze voormuur zijn de landplaten verwerkt bij een stenen zitbank. Vooraan wordt de 'Stone of Remembrance' geflankeerd door twee paviljoenen uit witte natuursteen, met vier rondbogige doorgangen en koepelvormig plafond.
De gebouwen zijn afgedekt met een schilddak, waarvan de dekplaten schubsgewijs over elkaar gelegd zijn. Het geheel wordt bekroond met een bol. De voormuur, de schuilgebouwen en de 'Stone of Remembrance' worden met mekaar verbonden via een breed geplaveid pad. In het linkse gebouw is het registerkastje ondergebracht. In de zuidelijke hoek van het tweede gedeelte van de begraafplaats staat het 'Cross of Sacrifice' (type A). In de hoek er tegenover staat een laag, bakstenen dienstgebouw. De graven liggen verspreid over twee perken.
Bron: Beschermingsdossier DW002419
Auteurs: Decoodt, Hannelore
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Je kan deze tekst citeren als: Decoodt H. 2008: Voormezeele Enclosures No 1 and No 2 [online], https://id.erfgoed.net/teksten/125892 (geraadpleegd op ).
De Britse militaire begraafplaatsen 'Voormezeele Enclosures No 1 and No 2' en 'Voormezeele Enclosure No 3' zijn gelegen langs Voormezeledorp respectievelijk Ruuschaartstraat, aan de rand van het dorp, ten noordwesten van de kerk van Voormezele. 'No 1 and No 2' liggen dichter bij het dorp, aan de zuidwestkant van de weg, 'No 3' ligt zo'n 200m verder van het dorp verwijderd, aan de overkant van de Ruuschaartstraat, bij het kruispunt met de Wittenhuisstraat.
Oorspronkelijk waren er 4 'enclosures' in het dorp van Voormezele, waar de doden vrij systematisch per regiment begraven werden, reeds vanaf begin 1915. De begraafplaatsen werden gebruikt tot aan het Duitse Lente-Offensief (voorjaar 1918), toen de Duitsers het dorp veroverden op 29 april 1918, na hevige gevechten. 'Enclosure No 1' en 'No 2' worden nu als 1 begraafplaats behandeld. De graven van 'Enclosure No 4' werden hier na de oorlog geconcentreerd. 'Enclosure No 3' wordt als een aparte begraafplaats behandeld.
'Enclosure No 1' (het huidige perk I) werd gestart door de '28th Division' in maart 1915. Ze zou nog gebruikt worden door andere divisies en artillerie-eenheden tot april 1918. Enkele graven in rij N werden door de Duitsers toegevoegd. Er volgden nog enkele Britse graven in september en oktober 1918. 1 graf werd na de wapenstilstand toegevoegd.
'Enclosure No 2' (het huidige perk II, vrij klein en aan straatzijde gelegen) werd eveneens gestart in maart 1915. Het zou gebruikt worden tot april 1917. Na de wapenstilstand werden in rij B, C en D de graven van 'Enclosure No 4' herbegraven. 'Enclosure No 4' was gestart door het Franse 3de regiment Zouaven in december 1914. Deze begraafplaats zou tussen januari en november 1915 door Britse eenheden (waaronder de '4th Rifle Brigade') gebruikt worden. De 33 Franse graven werden overgebracht naar een andere begraafplaats.
Begraafplaats, bestaande uit 2 rechthoekige delen, met een oppervlakte van circa 2650 m². De begraafplaats, ontworpen door Sir Edwin Lutyens, met de hulp van Captain W.C. Von Berg, wordt omheind door een rode bakstenen muur, afgedekt met witte natuurstenen platen. De toegang wordt gevormd door 2 witstenen paaltjes met ketting. Op de toegangsmuur staat te lezen 'Voormezeele Enclosures No 1 and No 2', rechts 1914-1918'. In deze voormuur zijn de landplaten verwerkt.
Vooraan staat de 'Stone of Remembrance' geflankeerd door 2 witstenen schuilgebouwen, met 4 rondbogige doorgangen. De gebouwen zijn afgedekt met een schilddak, waarvan de dekplaten schubsgewijs over elkaar gelegd zijn. Het geheel wordt bekroond met een bol. De voormuur, de schuilgebouwen en de 'Stone of Remembrance' worden met mekaar verbonden via een breed geplaveid pad. In het linkse gebouw is het registerkastje.
In de zuidelijke hoek van het tweede gedeelte van de begraafplaats staat de 'Cross of Sacrifice' (type A). In de hoek er tegenover staat een laag, bakstenen dienstgebouw.
De graven liggen verspreid over 2 perken, met het kleinere perk II vooraan de begraafplaats. Volgens het huidige register liggen er 599 militairen begraven, waarvan de doden van 19 vernielde graven herdacht worden met een 'special memorial'. 2 andere 'special memorials' herdenken 2 doden die op 'Enclosure No 4' begraven lagen, maar wiens graf niet teruggevonden kon worden. Het gaat in het totaal om 487 geïdentificeerde en 33 niet-geïdentificeerde militairen uit het Verenigd Koninkrijk, 17 Australiërs, 54 Canadezen (waarvan er 13 niet geïdentificeerd konden worden), 2 Nieuw-Zeelanders en 6 Duitsers (waarvan er 2 niet geïdentificeerd konden worden).
Bron: DECOODT H. & BOGAERT N. 2002-2005: Inventarisatie van het Wereldoorlogerfgoed in de Westhoek, project in opdracht van de provincie West-Vlaanderen, “Oorlog en Vrede in de Westhoek”, en Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap, Afdeling Monumenten en Landschappen.
Auteurs: Decoodt, Hannelore; Bogaert, Nele
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Je kan deze tekst citeren als: Decoodt H. & Bogaert N. 2003: Voormezeele Enclosures No 1 and No 2 [online], https://id.erfgoed.net/teksten/196072 (geraadpleegd op ).