Vrijstaand modernistische kerkgebouw gelegen midden in de Gaverlandwijk in Beveren. De kerk is opgetrokken eind jaren 1970 naar een ontwerp van architect Jos Ritzen.

Bij de uitbreiding van Beveren was er in de snel groeiende Gaverlandwijk ten noorden van Beveren-centrum nood aan een eigen parochiekerk. Op 10 december 1973 werd overgegaan tot de aankoop van een stuk grond aan de Eglantierlaan. De Antwerpse architect Jos Ritzen maakte een voorlopig ontwerp in het jaar 1974, dat na overleg in 1975 resulteerde in een definitief ontwerp. Het zou echter nog tot 1977 duren voordat het ontwerp voor de nieuwe kerk zou worden goedgekeurd. In 1978 werd de firma ICOM uit Kruibeke via een openbare aanbesteding aangewezen als aannemer en op 1 april 1978 kon men dan uiteindelijk overgaan tot de eerstesteenlegging. De inwijding van de kerk vond plaats op 27 mei 1979, op 30 november 1980 gevolgd door de klokkenwijding.

De kerk ligt ingebed in een deels omhaagd groen eiland met grasperken, struikgewas en loofbomen. Het polygonale bouwvolume met platte bedaking is verwikkeld in een interessant spel van hoge en lage bouwvolumes. De buitengevels zijn opgebouwd met naakte bruine bakstenen op natuurstenen plinten en afgeboord met betonnen overstekende daklijsten. De ramen zijn schijnbaar willekeurig geplaatst en voorzien van een houten omkadering. De betonnen draagstructuur tekent een roostervormig lijnenspel af in de ramenpartij aan de noordwestzijde van de kerk en eenzelfde detaillering is te zien bij de draagstructuur aan de zuidoostelijke zijde van het gebouw. Op een aantal plaatsen zijn er symbolische reliëfs ingewerkt in het bakstenen gevelveld, door het gebruik van dieper liggende en uitspringende gevelstenen. De klokkentoren is opgebouwd uit gestapelde witgekalkte betonnen bouwelementen, en is onderaan fijnzinnig verankerd aan de zijmuur van de inkompartij. Inkomportaal met betonnen luifel en dubbele glazen deur.

Interieur

De plattegrond vertoont drie beuken in een geknikte T-vormige symmetrische opstelling rondom een centraal altaar op verhoogd podium in het zuidwesten. De inkompartij bevindt zich tussen het schip en de noordelijke zijbeuk, analoog is op deze plek tussen de zuidelijke zijbeuk en het schip ruimte voorzien voor enkele functionele vertrekken zoals een keuken en kleine parochiezaal. Achteraan de noordelijke zijbeuk is een ruimte afgescheiden (glazen wand) die dienst doet als weekkapel. Biechtstoel als nis ingewerkt in dezelfde noordelijke zijbeuk.

Inkompartij in het noordwesten, waarna het kerkinterieur vanaf de achterzijde van de centrale zijbeuk wordt benaderd. Naar het altaar toe miniem aflopende rode tegelvloer. Betonnen draagconstructie ingevuld met naakte bruine baksteen. Op enkele plaatsen voorzien van eenzelfde, gestileerde, reliëfwerking als aan de buitenzijde van het gebouw. Houten zoldering met dikke gelijmde houten draagbalken rustend op de eerder vernoemde betonnen verticale draagstructuren.

Veelkleurige glasramen achter het altaar, achteraan het centrale schip en in de weekkapel, allen vervaardigd, gesigneerd en gedateerd door de gebroeders Meersman uit Aalst. De glasramen achter het altaar beelden (van links naar rechts) de mensen onderweg naar God, de verrijzenis van Jezus en de kapel van Gaverland uit. De glasramen achteraan het schip geven een voorstelling over de schepping en de glasramen in de weekkapel beelden de symfonie van het leven uit.

Mobilair

Moderne gestileerde houten zitbanken in de drie beuken. In het centrale schip, gepolychromeerde lindehouten beelden van de Heilige Petrus en de Heilige Johannes vervaardigd door de school uit Beieren rond Hans Eibl. Verder tien kleinere beelden van de overige apostelen. Bij het altaar, houten Christusbeeld vervaardigd door dezelfde Beierse school. Eikenhouten altaar met koperen inlegwerk door Boudewijn Maes. Deze laatste verzorgde eveneens de koperen paaskandelaar, de tabernakels bij het altaar en in de weekkapel en de doopvont die het doopsel van Jezus in de Jordaan uitbeeld. Kruisweg uit keramiek ontworpen en gemaakt door Paul De Bruyne uit Gent. Dichter Anton Van Wilderode schreef bij elke statie een eigen bezinnings- en gebedstekst. Achteraan de zuidelijke zijbeuk bevindt zich een Anneessensorgel afkomstig uit het college van Oudenaarde. In de weekkapel, Lindehouten Mariabeeld dat vervaardigd is in Nitenau (Beieren), waarschijnlijk door Hans Eibl en een bespeelbaar harmonium van begin 20ste eeuw. In de klokkentoren bevinden zich twee klokken, namelijk de Sint-Jansklok (675 kg, 101 cm) en de Onze-Lieve-Vrouwklok (400 kilogram, 85 centimeter).