Multifunctioneel centrum met kerk en verenigingscentrum, ingewijd op 19 september 1970, zie de herdenkingsplaat rechts in de inkom 'Aan pastoor Van Hove/ 1923-1978/ uit dank voor ons/ St.-Jozefscentrum/ zijn levenswerk ingezegend/ 19-9-1970'.
Historiek
Door de sterke bevolkingstoename in de 19de eeuw (zie gemeente-inleiding) was de Sint-Martinuskerk omstreeks 1900 te klein geworden en werd er beslist een hulpkerk te bouwen in het noordelijk deel van de parochie dat sedert 1860 van de moederparochie was afgesneden door de spoorlijn Brussel-Leuven. Dit gebied was door de aanwezigheid van de Papeteries de Saventhem en de Tannerie et Maroquinerie Belges uitgegroeid tot een echte arbeiderswijk. De oprichting van een parochie werd toegestaan bij Koninklijk Besluit van 14 oktober 1913. Op 13 januari 1913 was er al grond aangekocht voor de bouw van een voorlopige kerk, die nog maar half voltrokken was op het ogenblik dat de oorlog uitbrak. Na een korte onderbreking werd de nieuwe kerk voltooid in februari 1915 en toegewijd aan Sint-Jozef. Op dat ogenblik waren er ongeveer 1500 parochianen, maar na de eerste Wereldoorlog nam dit aantal sterk toe onder meer door de aanleg van de Rode en de Witte Cité, twee tuinwijken opgericht door de bouwmaatschappij 'Zaventem Uitbreiding' (zie gemeente-inleiding). Ook de verdere omgeving van het gebied ten noorden van de spoorlijn werd verder bebouwd. Een nieuwe, definitieve kerk drong zich op; in 1923 schonk de kerkfabriek de grond waarop het voorlopige kerkje stond voor de oprichting van de nieuwe kerk, maar het zou bijna 50 jaar duren voor de nieuwe kerk gerealiseerd werd. Er werd op dat ogenblik geopteerd voor een polyvalent complex dat met hulp van Domus Dei tot stand kwam in 1970 onder pastoor Jozef Vanhove, pastoor van 1961 tot 1978. Ontwerper was architect P. Grauls. De kerk werd op het kadaster ingetekend in 1972.
Beschrijving
Het geheel, bestaat uit twee aaneengesloten balkvormige volumes met verspringende hoogte, opgetrokken uit baksteen onder platte daken met ten oosten een bijkomend spievormig volume met ten noorden ervan een inkomportaal; vrijstaande klokkentoren van beton aan de oostzijde. Eenvoudige rechthoekige muuropeningen in een betonnen kader en voorzien van aluminium schrijnwerk.
Eenvoudig interieur. Onze-Lieve-Vrouw met Kind, terracotta van circa 1970, Van den Houtte; orgel van circa 1970 door Vander Schueren, Tongeren.
- Kadasterarchief Vlaams-Brabant, mutatieschetsen Zaventem, afdeling I (Zaventem), 1972/23.
- JANSEN J. & GEUKENS B. 1980: Fotorepertorium van het meubilair van de Belgische Bedehuizen, Provincie Brabant, Kanton Zaventem, Brussel, 45.
- LAUWERS J. 1979: Zaventem: zijn watermolens, zijn Sint-Martinus, zijn luchthaven, Tielt, 297-300.