Neoclassicistisch burgerhuis gebouwd circa 1855-1868 ter vervanging van een oudere, kleinere constructie met bijgebouw. Mogelijk bewaart de woning een kern (kelder?) van deze oudere constructie. Vanaf de jaren 1850 komt de woning samen met het aanpalende herenhuis nummer 38 in handen van olieslager Jules De Coninck. De mutatieschetsen uit het kadaster tonen duidelijk dat de woning in 1855 wordt vergroot (zie huidige toestand) maar de staat vermeldt pas in 1868 dat het huis volledig wordt gereconstrueerd. In 1855 verdwijnt het bijgebouw omdat achter nummer 38 een dwarse aanbouw wordt opgetrokken. Vermoedelijk in de tweede helft van de 20ste eeuw is de voormalige woning op de begane grond tot winkelpui verbouwd.

Burgerwoning met bepleisterde en beschilderde lijstgevel. Neoclassicistische vormentaal voornamelijk af te lezen uit de horizontale geleding door de doorgetrokken arduinen lekdrempels op de verdieping, het panelenfries onder de kroonlijst met modillons, de geprofileerde vensteromlijstingen. Vernieuwd schrijnwerk. Gietijzeren ophangingspunt van electriciteitsdraden voor tram.