Eind 19de-eeuws breedhuis. Op het primitief kadasterplan (circa 1835) worden op deze locatie twee woningen weergegeven, eigendom van burgemeester August Deconinck (1814-1878; burgemeester van 1858-1859) en bewoond door Jan Wittebolle en Pieter Dewilde. In 1915 verkoopt Mathilda Lefevre de woningen aan slachter Gabriël Campens, die de woningen gedeeltelijk verbouwt en verenigt. Vermoedelijk wordt de gevel op dat ogenblik voorzien van de neoclassicistische aankleding en is binnenin de oudere kern bewaard, zieverankeringen. In 1944 registreert het kadaster een kleine uitbreiding aan de binnenkoer. Bepleisterde en wit beschilderde, verankerde woning van zes traveeën onder een leien zadeldak. Lijstgevel verlevendigd met imitatievoegen. Kroonlijst op zwaar uitgewerkte klossen met onder meer triglief en rozet. Rechthoekige muuropeningen, op de begane grond twee aan twee onder een op consoles rustende kroonlijst met fries van rozetten, op de verdieping met gedecoreerde sluitsteen. Vernieuwd schrijnwerk, onder meer vernieuwde poort rechts.