Hoeve met losse bestanddelen bestaande uit een langwerpig woonhuis met geïntegreerde stalling aan de noordzijde, een zwingelarij en bakhuis aan de oostzijde en een landgebouw aan de westzijde van het erf. Het geheel is toegankelijk via een erfoprit op de hoek van de hoofdstraat en een zuidtracé. Opgenomen in de niet-limitatieve lijst van merkwaardige gebouwen in het open landschap van Harelbeke, definitief vastgesteld in de gemeenteraad van 11.02.2008 (categorie 2).

Historiek

De site is reeds bebouwd in de tweede helft van de 18de eeuw zie afgebeeld op de kaart uit het landboek van Harelbeke-buiten, opgemaakt in 1768 door landmeter Frans De Bal. Het zuidtracé heet op de 18de-eeuwse kaart het "Evangeli Stratjen". In het begin van de 19de eeuw is de pachthoeve eigendom van dokter J. d'Huyvetter en komt na erfenis in 1860 in handen van Auguste Veys. Op het primitief kadasterplan (circa 1835) en de Atlas der Buurtwegen (1845), zelfde weergave van enkel het woonhuis en het bakhuis. In 1863 wordt het woonhuis, voornamelijk achteraan en met de stalling aan de oostzijde, uitgebreid. Bovendien worden op dat ogenblik ook twee bijgebouwen opgetrokken, waaronder een klein bijgebouw op de plaats van het nog bestaande landgebouw. In 1941 worden in opdracht van de Kortrijkse dokter Auguste Peel-Veys verschillende uitbreidingen gedaan. Zo wordt naast de erftoegang een zwingelarij opgetrokken, wordt het woonhuis vergroot aan de westzijde en wordt het bestaande kleine bijgebouw vergroot tot het huidige schuurtje.

Beschrijving

Verankerde baksteenbouw onder licht overkragende zadeldaken. Wit beschilderd woonhuis onder licht geknikt zadeldak. Deels mogelijk bewaarde 18de-eeuwse kern, ten oosten en ten westen uitgebreid in respectievelijk 1863 (stal met luifelbedaking) en 1941 (houten beplanking ?). Rechthoekige openingen met bewaarde schuiframen. Zwaar verankerde en zeer gesloten achtergevel met onder meer betraliede kelderopening.

Kleine schuur met licht getoogde doorgang met houten deur.