Parochiekerk toegewijd aan de Heilige Georgius of Sint-Joris. Neogotische georiënteerde kerk gebouwd in 1860. Gelegen langs de Beernemsteenweg naast het kasteel "Blauwhuis" (nummer 171). De omgeving van de kerk is volledig verhard met ten westen en ten oosten parkeerplaatsen. Ten zuiden van de kerk bevindt zich een dubbele eikendreef die in westelijk richting verder loopt naar de Polderdreef toe. Deze dreef verbindt de kerk met de begraafplaats die zich ten zuidwesten hiervan bevindt. Aan de noordzijde van de dreef is hiervoor tussen de twee rijen eiken een verharde voetweg aangelegd. Ter hoogte van de kruising met de dreef is een gietijzeren kruisbeeld op bakstenen sokkel geplaatst.

Historiek

Oorspronkelijk opgericht als herdenkingskapel aan de op jonge leeftijd overleden George, zoon van Frederic baron van der Bruggen. De kapel wordt gewijd in maart 1860. Uit deze kapel ontwikkelt zich de latere parochie: de bewoners van Wildenburg verkiezen de nieuwe kapel voor hun zondagsplicht boven de verder gelegen Sint-Amanduskerk in Wingene. Door het groot bezoekersaantal wordt de kerk in 1884 al uitgebreid met twee zijbeuken, een sacristie en doksaal in noordelijke en zuidelijke richting. Op 20 augustus 1897 wordt Wildenburg bij Koninklijk Besluit als parochie erkend. Hoewel de nieuwe kerkraad eigenlijk een begraafplaats rond de kerk verkiest, stelt baron van der Bruggen voor deze in te richten op een achterin gelegen stuk grond dat hij aan de parochie schenkt. In 1947 wordt de kerk uitgebreid met een nieuwe sacristie.

Beschrijving

De plattegrond ontvouwt een middenbeuk en twee zijbeuken van vijf traveeën. Vijfzijdige apsidiale kooruitbouw geflankeerd door rechthoekige doopkapel ten noorden en sacristie ten zuiden.

Materiaalgebruik

Voornamelijk gebruik van rode baksteen; blauwe hardsteen voor onderdorpels, hogels, oren, dekstenen en afzaten, en kalkzandsteen voor deur- en vensteromlijstingen, ornamentiek en maaswerk.

Voorgevel opgebouwd uit drie traveeën en twee bouwlagen, verticaal geritmeerd door verjongende steunberen tussen de traveeën op de hoeken. Puntgevel afgewerkt met hogels en centraal bekroond door kruis. Centraal een spitsbogige deuropening onder een dito drieledig venster geflankeerd door twee tweeledige, spitsbogige vensteropeningen. Deur gevat in een geprofileerde omlijsting met negblokken bekroond door timpaan onder druiplijst. Voorstelling van getroonde Maria met Kind en de vier Aartsengelen met inscriptie op banderol "ANNO 1860". Zijbeuken per travee geritmeerd door een puntgevel met daartussen een verjongende steunbeer. Spitsboogvormige vensteropeningen met afgeschuinde dagkanten en tweeledig maaswerk. Doorlopende bakstenen bloktandfries onder dakgoot. In de westelijke travee aan weerszijden een rechthoekige deuropening onder een houten, zadeldakvormige luifel. Houten paneeldeur met historiserend hang- en sluitwerk.

Interieur

Bepleisterde en witgeschilderde wanden. Middenbeuk gescheiden van zijbeuken door spitsboogvormige scheibogenarcade op vierkante pijlers met afgeschuinde hoeken, aanzettend op vierkante blauwe hardstenen basis. Middenbeuk overkluisd door bepleisterd en witgeschilderd tongewelf met een centrale sluitsteen in bloemvorm, gordelbogen en halfronde pseudokruisribben vertrekkend uit colonnetten. Zijbeuken onder halfspitsboogvormige gewelven met trekbalken steunend op geprofileerde consoles, afgewerkt met houten beplanking. Driezijdige apsis met tweeledige spitsboogvormige vensteropeningen waarin gebrandschilderde glas-in-loodramen. Doopkapel en sacristie toegankelijk via een lichtgetoogde deuropening. De noordelijke wand van de doopkapel is opengewerkt door vier rechthoekige openingen bovenaan voorzien van maaswerk. Geheel onder een geprofileerde kroonlijst bekroond met acanthusornamenten. Doksaal met houten borstwering steunend op houten consoles en toegankelijk via houten steektrap. Smeedijzeren koorhek verbruikt als afsluiting van ruimte onder doksaal. De vloer is bekleed met zwartmarmeren tegels.