is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Landhuis Blauwhuis
Deze vaststelling is geldig sinds
is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Landhuis Blauwhuis
Deze vaststelling was geldig van tot
Landhuis "Blauwhuis", zie windvaan op driehoekig fronton van dakkapel. Ook gekend onder de naam kasteel "Wildenburg".
Circa 1528-1580: er wordt melding gemaakt van het bouwen van een kasteel door bouwheer Jan Wyts.
1577: in een penningkohier wordt melding gemaakt van een "upperhuus staende up Bulscamp velt, leen wezende, rontomme bewatert, ende tnederhof metten huusages daer up staende".
1575-1615: wat precies met het kasteel gebeurde na het overlijden van Jan Wyts is niet echt duidelijk. Alle bezittingen van de gereformeerden werden in beslag genomen door de Spaansgezinden.
1640: eerst gekende weergave van de heerlijkheid Wildenburg. Op de site van het huidige Blauwhuis wordt een hoofdvolume van drie traveeën en twee bouwlagen gevat tussen twee puntgevels weergegeven. Op de site bevonden zich ook nog twee bijgebouwen van één bouwlaag hoog onder een zadeldak. De vermoedelijke bouwheer was Jan Wyts. De nieuwe eigenaar Georges Ferdinand Wyts liet het kasteel verder verfraaien en het kasteel kreeg grotendeels het huidige uitzicht.
1641: weergave van de site Wildenburg in de Flandria Illustrata van Sanderus. De gebouwen worden op een monumentale wijze weergegeven. Het domein is toegankelijk via een vrijstaand toegangsgebouw. Het hoofdvolume bestaat uit een L-vormige plattegrond gevormd door een breed- en een diephuis met in de oksel een traptoren. Het huidige breedhuis komt qua architectuur overeen met de weergave in Sanderus van 1641.
1725: Wildenburg wordt als volgt omschreven "twee hondert twee en neghentigh bunders velts ten deele bevijvert met de vischen daerop liggende, casteel, huijsen, schueren, stallen, hovenbeurs, brauwerije, boomen groene en drooghe catheijlen daerop staende alsmede de cheijnsen daervan uijt gegeven".
1727: in 1727 wordt de heerlijkheid van Wildenbrug verkocht aan de Brugse advocaat J. Van Hoenacker. Bij het leenverhef van Jan Jacques van Hoenacker wordt een volgende beschrijving gegeven: "groot met syn casteel ghenaempt blauwhuys ende erfachtighede 292 bunderen velts vyvers lant bosch ende meirsch ..., behuysde en betemmerde mote met het neerhof ..., watermeulen, ..."
1770-1778: weergave van de site op de kaart van Ferraris.
1829: weergave van de site op het primitief kadasterplan als een volume met T-vormige plattegrond en vier vrijstaande nutsgebouwen ten noorden. De site is langs de west- en zuidzijde omwald en de oostzijde wordt begrensd door de Veld-beek. De site is aangeduid als “Blauw huys Casteel” en eigendom van Livinus Van Caeneghem.
1865: een mutatieschets van 1865 vermeldt dat meer dan drie jaar terug het haaks volume aan de achterzijde wordt verlengd. 1881: het kadaster registreert de constructie van drie monumentale landgebouwen en een kleiner gebouw.
1903: het kadaster noteert dat meer dan vijf jaar daarvoor het kasteel is vergroot.
(gemaakt van op de openbare weg). Kasteeltje op onregelmatige plattegrond gevormd door verschillende volumes die fasegewijs tot stand zijn gekomen. Hoofdvolume van vijf traveeën en twee bouwlagen + verhoogde begane grond onder een leien zadeldak gevat tussen twee trapgevels. Een gelijkaardige volume staat weergegeven in de Flandria Illustrata van Sanderus van circa 1641. Rode verankerde bakstenen lijstgevel horizontaal belijnd door natuurstenen speklagen ter hoogte van de onder-, de tussen- en de bovendorpels. De gevels worden verticaal belijnd door de geblokte hoekkettingen. De verhoogde begane grond is toegankelijk via een verhoogd voorgebouwd terras met verspringende toegangstrap. Verhoogde begane grond opengewerkt met rondboogvensters, centraal opgevat als een deurvenster. Oorspronkelijk voorzien van luiken. Nieuw schrijnwerk. In de zijgevel sporen van een oorspronkelijk natuurstenen kruiskozijn.
Dwarsvleugel, loodrecht op het hoofdvolume ingeplant, staat ook weergegeven op de afbeelding van Sanderus circa 1641. Oorspronkelijk bevond zich hier een traptoren. Verankerd bakstenen volume onder een pannen zadeldak gevat tussen trapgevels.
Fragmentair bewaarde tuinaanleg met verdiepte gazonpartij, paden en loofhoutgordel met onder meer Robinia. Bewaarde toegang met sierlijk hekwerk gevat in hoge bakstenen pijlers met hardstenen afdekplaat.
Bron: GILTÉ S. & BAERT S. 2009: Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie West-Vlaanderen, Gemeente Wingene, Deelgemeente Zwevezele, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen WVL43, onuitgegeven werkdocumenten.
Auteurs: Gilté, Stefanie; Baert, Sofie
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Is deel van
Beernemsteenweg
Je kan deze pagina citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Landhuis Blauwhuis [online], https://id.erfgoed.net/erfgoedobjecten/205512 (geraadpleegd op ).
Beheerder fiche: Agentschap Onroerend Erfgoed
Heb je een vraag of opmerking over deze fiche? Meld het ons via het contactformulier.