Dieper liggende, 19de-eeuwse hoeve met losse bestanddelen rond een met gras begroeid erf, toegankelijk via een onverharde erfoprit. Voorliggende weide met restant van boomgaard. Het geheel is fasegewijs tot stand gekomen: op het primitief kadasterplan (circa 1829) is een hoeve weergegeven bestaande uit een woonhuis, landgebouw en bakhuis. Hiervan is enkel het bakhuis bewaard gebleven. In 1881 wordt de schuur gebouwd en in 1889 de boerenwoning.

Ten noorden van het erf, boerenwoning. Behouden stoep van rode bakstenen op hun kant. Volume van vijf traveeën en één bouwlaag onder een zadeldak (blauwe, mechanische pannen). Verankerde, donkerrode baksteenbouw met bloktandfries en gebruik van grijs gesmoorde klompjes voor onderdorpels. Licht getoogde muuropeningen onder strek; behouden ramen met kruisindeling, grote roedeverdeling en mok, behouden luiken en vernieuwde deur. Ten oosten van het erf, schuur met geïncorporeerde stalling. Roodbakstenen volume van zeven traveeën onder een zadeldak (rode, mechanische pannen) met brede dakoverstek op uitgelengde klossen. Aan weerszijden een lage aanbouw onder lessenaarsdak. Korfbogige muuropeningen onder strek met deels bewaard houtwerk, namelijk een dubbele poort met winket, twee staldeuren en een laadluik. Deels aangepaste muuropeningen onder betonnen latei en vernieuwd houtwerk. Rechter zijgeveltop opengewerkt met verluchtingspleten. Ten westen van het erf, tweeledig bakhuis. Verankerde, rode baksteenbouw onder een zadeldakje (rode, Vlaamse pannen). Muuropening onder houten latei afgesloten door strokenluik.