Achterin gelegen hoeve opklimmend tot begin 19de eeuw. Vrijstaande, lage bestanddelen in parallelle opstelling rondom een deels begraasd, deels gekiezeld erf.
Weergegeven op het primitief kadasterplan (circa 1834) als boerenwoning met nutsgebouw en vrijstaand bakhuis in een boomgaard. Toenmalig eigenaar is de Zwevezeelse landbouwer Emanuel De Nio. Gelijkaardige weergave in de Atlas der Buurtwegen (circa 1843). In 1875 worden volgens het kadaster de boerenwoning en de schuur uitgebreid naar het westen toe.
Ten noordwesten van het erf, boerenwoning. Verankerde, lage rode baksteenbouw van zeven traveeën onder zadeldak (rode, mechanische pannen). Links en rechts een lagere aanbouw onder lessenaarsdak. Gecementeerde en wit geschilderde erfgevel. Oorspronkelijk beluikte (zie duimen), licht getoogde muuropeningen, vernieuwd houtwerk. Rechter zijgevel met muurvlechtingen en oorspronkelijk beluikt (zie duimen) laadvenster onder rollaag.
Ten noorden van het erf, stal. Verankerd, rood- en oranjebakstenen volume onder zadeldak (rode, mechanische pannen). Rechthoekige muuropeningen onder betonnen lateien. Linker zijgevel met bewaarde deur onder getoogde stek, daarboven beluikte laadopening onder betonnen latei en in geveltop beglaasde rondboognis in bakstenen omlijsting onder dito kruis.
Ten oosten van het erf, schuur en recente loodsen.
- Kadasterarchief West-Vlaanderen, Primitief kadasterplan, 207: Mutatieschetsen, Zwevezele, 1876/13.