Zowel in de Atlas van de Buurtwegen (1840-44) als op het primitief kadasterplan staan reeds twee tegen elkaar gebouwde volumes afgebeeld op het perceel waarop de huidige hoeve zich bevindt. Deze volumes blijken echter ten laatste in 1898 verdwenen te zijn. In 1915 wordt het huidige hoevecomplex met losstaande componenten voor de eerste maal kadastraal geregistreerd, als bestaande uit een woonhuis-stal ten zuiden, een schuur ten westen, en een stal met losstaand bakhuis ten oosten van het trapeziumvormige erf. Sindsdien werden geen wijzigingen aan het hoevecomplex meer gedocumenteerd.
De vakwerkhoeve met losstaande componenten is gelegen langs een onverhard zijstraatje van Sasput in een gaaf bewaard landschap. De hoevecomponenten zijn geschikt rond een trapeziumvormig erf, dat door een houten hekje afgesloten wordt, en bestaat uit een woonhuis – stalvolume ten zuiden, een schuurvolume ten westen en een stalvolume met losstaand bakhuis ten oosten.
Het woonhuis-stalvolume onder een mank zadeldak met Vlaamse pannen omvat vijf traveeën in wit overkalkt stijl- en regelwerk met lemen vullingen op een vernieuwde, hoge bakstenen stoel. De muuropeningen in de voorgevel bestaan voor wat het woonhuis betreft van links naar rechts uit twee beluikte bolkozijnen en een deuropening en voor wat het stalgedeelte betreft uit een staldeur en -venstertje. Hoewel het originele houtwerk van de bolkozijnen vervangen werd door inzetwerk met metalen roeden, bleef het authentieke karakter van de beplankte houten luiken met windwervels bewaard. De top van de linker zijgevel heeft een kunstplaten beschieting. Tegen de rechter zijgevel bevindt zich een latere, bakstenen aanbouw met onder meer een latrine. De overwoekerde achtergevel bevat – voor zover waarneembaar – enkele kleine vensteropeningen en een gedeeltelijk vernieuwde bakstenen stoel. Het woonhuis-stalvolume werd, blijkens de dakconstructie, pas later met het ten westen en haaks ten opzichte ervan gelegen schuurvolume verbonden.
Het schuurvolume onder een zadeldak met Vlaamse pannen telt twee traveeën, waarvan de linker travee onderkelderd is, in wit overkalkt stijl- en regelwerk met lemen vullingen op een vernieuwde bakstenen stoel. De muuropeningen in de voorgevel bestaan uit een grote, houten schuurpoort in de tweede travee. De linker zijgevel is versteend. De achtergevel gaat schuil onder een overwoekerde aanbouw over de ganse lengte van het schuurvolume.
Het ten oosten van het trapeziumvormige erf gelegen stalvolume omvat vijf traveeën in stijl- en regelwerk op een hoge bakstenen stoel. Op het stijl- en regelwerk zijn de telmerken nog aanwezig. Het volume bevindt zich echter in een vervallen toestand, waarbij onder meer het zadeldak met Vlaamse pannen grotendeels ingestort is en de lemen vullingen op verschillende plaatsen uitgevallen zijn. De rechter zijgevel is in metselwerk opgetrokken (versteend?). De voorgevel bevat nog enkele houten staldeurtjes.
Het iets verder ten oosten van het erf gelegen bakhuis is grotendeels ingevallen en betreft - voor zover waarneembaar - een deels uit baksteen en een deels uit stijl- en regelwerk opgetrokken volume met blauwgekalkte lemen vullingen. De bakstenen bakoven is slechts gedeeltelijk bewaard. Ten noorden van het erf bevinden zich langs weerszijden van de toegang tot het erf enkele onbelangrijke bijgebouwtjes. Onder één van deze aanhorigheden is een nog functionerende waterput met betonnen bovenbouw bewaard.
