In zijn huidige vorm, drie traveeën en drie bouwlagen tellend breedhuis met een heden ontpleisterde lijstgevel en een kern die minstens opklimt tot de 17de eeuw. Het pand had volgens archiefgegevens eertijds het voorkomen van een traditioneel diephuis in zogenaamde bak- en zandsteenstijl, en was opgevat als een dubbelhuis met een trapgevel, voorzien van speklagen, kruisvensters onder gekoppelde ontlastingsboogjes, en een geveltop met rondboogvormig laadluik tussen drie rechthoekige venstertjes.

In 1840 werd de trapgevel – geheel naar de mode van toen – omgevormd tot een classicistische lijstgevel, waarbij de geveltop verwijderd werd, de kruisvensters van de derde bouwlaag verlaagd en van hun kruisen ontdaan, en de voortaan bepleisterde lijstgevel beëindigd werd door een geprofileerde, houten kroonlijst. Even later, in 1844, werden ook de vensters van de tweede bouwlaag verlaagd - zowel ter hoogte van de latei als van de onderdorpel – en voorzien van hardstenen lekdrempels en smeedijzeren parapets. Met uitzondering van de recente pui, werd sindsdien niets aan de gevel gewijzigd.