Breedhuis van drie traveeën en twee bouwlagen onder een pannen zadeldak met dakkapel. Het pand ontstond uit een eenlaags huisje en werd in 1869 onder leiding van F. Vanderperre verbouwd tot een dubbelhuis met een lijstgevel in neoclassicistische stijl die destijds sterk horizontaal geleed was door de hardstenen plint, de gestucte cordons en waterlijsten, en de houten kroonlijst, en getypeerd werd door steekboogvormige muuropeningen in geriemde omlijstingen van stucwerk die in de bovenbouw voorzien waren van rond de vensters doorlopende omlijstingen met oren, en boven het dakvenster getopt door een geknikte kroonlijst met siermotief in het midden en op de uiteinden.

De gevel werd volgens archiefgegevens in 1953 ontdaan van haar gevelbezetting en decoratie in stucwerk, en een jaar later voorzien van een nieuwe winkelpui (L. Feyfer).