Hoekwoning met neoclassicistische inslag, opgetrokken in 1932 naar de plannen van architect Schellynck. Het volume telt drie traveeën en twee bouwlagen onder een pannen schilddak met leien mansarde en een aanpalende achterbouw van twee bouwlagen onder plat dak. De lijstgevel aan de Vest bevat een hardstenen onderbouw met Franse voegen en een bovenbouw in rode baksteen, horizontaal geleed door hardstenen cordons en afgelijnd door een houten kroonlijst op hardstenen consooltjes. Typerend zijn de korfboogvormige muuropeningen met hanenkam-ontlastingsbogen, de risalietvormige venstertraveeën met gegolfd balkon en de houten dakkapellen met getoogde vensters, voluten, siersluitsteen en geprofileerde waterlijst. Een afgeronde en verdiepte hoek met bovenaan een hardstenen rocaille sculptuur vormt de overgang naar de nagenoeg blinde, in drie gevelhoge spaarvelden opgedeelde zijgevel in de Gérard Vander Lindenstraat.

Het oorspronkelijk schrijnwerk van de vensters en het smeedwerk van de deur, de balustrade en de voetschraper bleef bewaard.