Handelspand dat in 1920 naar de plannen van E. Mispelter in baksteen met verwerking van witte natuursteen werd opgetrokken als een breedhuis van vier traveeën en drie bouwlagen onder een deels kunstleien, deels pannen mansardedak. De pui bestaat uit twee traveeën met korfboogvormige muuropeningen; een breed uitstalraam, en een neobarokke deur met rond bovenlicht die toegang verleent tot de wooneenheden op de bovenverdiepingen. De bovenbouw wordt afgelijnd door oplopende pilasters met bekronende toortsen, en wordt gekenmerkt door classicistisch getinte steekboogvensters met platte bandomlijstingen en balusterborstweringen. De twee centrale traveeën lopen uit op een renaissance-getint dakvenster met twee steekboogvensters tussen gecontourneerde voluten en een gebroken frontonbekroning met oculus. De opschriften in de cartouches onder de daklijst "Den Bonten Mantel" en "Het Blau Hinneken" verwijzen naar de panden die op deze plaats stonden voor de vernieling.