Ensemble dat in 1950, na de verwoestingen van de Tweede Wereldoorlog en in opdracht van notaris Roberti de Winghe door P. Van Dormael ontworpen werd. Het geheel, opgevat als twee dubbelhuizen van drie bouwlagen onder een doorlopend leien zadeldak met dakkapellen, bestond destijds uit een notariaat en twee appartementen in het huidige nummer 42, en de notariswoning in nummer 44. Heden is in nummer 44 het Ereconsulaat van Italië ondergebracht.

De neoclassicistische gevelpartij is strak en sober opgevat, en wordt gekenmerkt door registers van rechthoekige, naar boven toe verkleinende muuropeningen, door verdiepte gevelvlakken in de bovenbouw die afgelijnd worden door de cordonvormige lekdrempels van de tweede bouwlaag, en een door de houten kroonlijst op pseudo-klossen.

Nummer 42: is een vijf traveeën breed dubbelhuis met garage, hardstenen plint, en dito omlijste vensters.

Nummer 44: telt zes traveeën aan de Naamsestraat en vier traveeën aan de Sint-Antoniusberg. Het pand is als notariswoning iets meer decoratief uitgewerkt, met een dubbele deur in een geriemde, kwartholle omlijsting van witte natuursteen, en spiegels in de borstweringen van de bovenste bouwlaag. Voorts met witte natuursteen omlijste vensters en dito plint.

Aanpalend, aan de Sint-Antoniusberg: bakstenen tuinmuur met koetspoort onder een pseudo-boogfronton met uitzwenkende voluten.

Het schrijnwerk bleef overal bewaard.

De twee middelste dakkapellen werden toegevoegd in 1964.