In het laatste kwart van de 18de eeuw als één geheel gebouwd volume van drie verkleinende bouwlagen en een mezzanino onder een deels leien, deels pannen zadeldak, met een laatclassicistische penantengevel die in nr. 130 ongewijzigd bleef. Volgens archiefgegevens was het pand zeker al in 1851 in twee aparte eigendommen opgesplitst. Nr. 130. Ontpleisterde penantengevel in laatclassicistische stijl die gekenmerkt wordt door een puilijst waarop vijf penanten met zandstenen basementen, rechthoekige vensters met zandstenen onderdorpels en hardstenen lateien, spiegels in de borstweringen en geprofileerde lekdrempels ter hoogte van de bovenste bouwlaag, en een oorspronkelijk gestucte kordonlijst onder de gedichte mezzanino. Nr. 132. Eertijds drie traveeën brede penantengevel met op de begane grond een brede rondboogpoort tussen pilasters met schijf- en dennenappelmotief - waarvan nog sporen boven de huidige winkelpui - en een zandstenen puilijst. Vermoedelijk in het eerste kwart van de 20ste eeuw in neoclassicistische stijl aangepaste bovenbouw, gecementeerd en van schijnvoegen voorzien, met rechthoekige vensters in een geriemde omlijsting met decoratieve sluitsteen en festoenen, en spiegels in de borstweringen.