Tot de basisbebouwing behorende, vroeg 17de-eeuwse rijhuisjes van twee traveeën en twee bouwlagen onder een zadeldak, opgetrokken in traditionele bak- en zandsteenstijl en later meermaals verbouwd.

Nummer 232, gekenmerkt door een deels zandstenen, deels gecementeerde plint, een verlaagd kruisvenster onder dubbel ontlastingssysteem in de eerste bouwlaag, aangepaste muuropeningen in negblokomlijstingen, parapets voor de vensters in de tweede bouwlaag, speklagen, een hoekketting, en een gedichte mezzanino van latere datum.

Nummer 234, met een in de loop van de 19de eeuw gecementeerde gevel, voorzien van schijnvoegen en gecementeerde platte bandomlijstingen rond deur en vensters. Ten gevolge van een rooilijncorrectie (1843), gedeeltelijk vrijstaande zijgevel met, ter hoogte van de tweede bouwlaag, een gedicht klooster- of kruisvenster en een ontlastingsboog in het aandak met muurvlechtingen en schouderstuk.