In 1921 door G. Sterckx ontworpen breedhuis van twee traveeën en drie bouwlagen onder een mansardedak, met een lijstgevel van baksteen en zandhoudende kalksteen. Kenmerkend zijn: de brede korfboogvormige pui, de bovenbouw met oplopende hoekpilasters, gekoppelde korfboogvensters in negblokomlijsting en balusterbalkons, de houten tand- en kroonlijst, en het neobarokke dakvenster met inzwenkende voluten en boogfronton. Het mansardedak werd in 1945 toegevoegd ter vervanging van het oorspronkelijke zadeldak.

De achterbouw, uitgevend op de Eikstraat (nummer 7) werd opgetrokken in 1961 en vergund in 1962.