Voorheen belangrijk graanverwerkend bedrijf dat na oorlogsteisteringen - op de aan het Engels Plein gespaard gebleven graanzuiveringstoren van 1939 en aanpalende aangepaste betonnen silo’s van 1929 – volgens de bouwvergunningen van 1940 en 1941 door architecten P. en J. Stevens en studiebureau H. Thilly werd heropgebouwd tot een indrukwekkend gebouwenbestand tussen Vaartkom, Baron d’Eynattenstraat, Engels Plein en Ankerstraat. U-vormig ingeplant rondom een binnenkoer omvatte het een complex programma met onder meer vier gebouwen voor ontvangst, kuisen, drogen, onderbrengen van de graangewassen en lokalen van het elektrisch onderstation, de eigenlijke molen, magazijnen en burelen.

Beton- en baksteenconstructies onder platte daken, met een rationele doch expressieve vormgeving vertaald in de bakstenen gevelarchitectuur met verwerking van blauwe hardsteen en natuursteen voor constructieve of decoratieve onderdelen, een verticaliserende uitwerking met identieke smalle vensterreeksen tussen spitse of halfronde muurdammen, typerende afgeronde hoekbeëindigingen en dakranden, en in contrast hiermee een vaks- en strooksgewijze vlakke cementbepleistering voor de silo’s (hoek Engels Plein/Ankerstraat). De toren getuigt daarentegen van een traditionele vormgeving, met lisenen en pseudopilastergeleding. Tot de latere aanpassingen behoren onder meer in 1963 de verhoging onder plat dak hoek Vaartkom/d’Eynattenstraat. Inmiddels hebben de industriële functies plaats geruimd voor diverse herbestemmingen onder meer kantoor-, handels-, horeca- en recreatieve functies (klimzaal). In 2000 werd het complex - samen met de laadtoren aan de kade – gerenoveerd door het architectenbureau Architeam bvba, waarbij gedeeltelijke verbouwing en omvorming tot burelen en werkruimten voor Interbrew en kant Engels Plein de realisatie van een stalen luchtbrug en dito gaanderij met beglazing.

De door de oorlog geteisterde laad- en losinstallatie van deze voormalige hoogmaalderij werd in 1942 heropgebouwd naar de plannen van architecten P. en J. Stevens. In 2000 werd deze laadtoren gerenoveerd.

Betonnen installatie bestaande uit een verticale schacht met hardstenen plint, op vierkant grondplan, met gelijkvloerse toegang en drie boven elkaar gesitueerde ramen, en bovenaan verbredend tot een bedieningscabine met ijzeren vensters rondom. De dakrand van de cabine is voorzien van een ijzeren balustrade rond een klein platform, bereikbaar via een ijzeren laddertje, en van een schijnlicht. De schacht was voorzien van een giek in vakwerk met vork alsook van een kleinere arm. Tussen de schacht en de voormalige maalderij: een betonnen verbindingspasserel met ijzeren balustrade.