Voorbeelden van voor dit stads- en straatgedeelte typerende wederopbouwarchitectuur na Wereldoorlog I. Het gaat om rijwoningen van drie tot vier bouwlagen onder mansardedak, met bak- of witstenen lijstgevels al dan niet met verwerking van blauwe hardsteen.

Nummer 2 van 1921 en ontworpen door architect G. Sterckx, vertoont een neotraditionele bak- en zandstenen opstand met typerende muurbanden en kruisvensters, in combinatie met neobarokke accenten zoals balusterbalkons en de plastische omlijsting van de deur met oculusvormig bovenlicht.

Nummer 3 in de top gedateerd 1921 en gebouwd naar ontwerp van architect A. Vanden Eynde, onderscheidt zich door zijn volledig met witte natuursteen bezet gevelfront, stilistisch vaag geïnspireerd op de 18de-eeuwse classicerende vormentaal. Uitwerking als een door pilasters geleed gevelrisaliet met arcadestructuur op de begane grond, een dubbelhoge korfboogvormige venstertravee met bow-window in de bovenbouw, een halsvormig dakvenster onder pseudo-fronton ter bekroning en voorts een karakteristieke ornamentatie.

Nummer 4 werd door architect A. Stevens als een ruim woonhuis ontworpen in 1921, maar draagt de datering 1922 in het boogveld boven de deur. Eclectische opstand met referenties aan de Italiaanse renaissance in combinatie met eigentijdse vorm- en decorelementen, die tot uiting komen in het gearticuleerde vensterrisaliet met pilasters en gebogen erker met Ionische colonetten, in de gevarieerde venster- en deurvormen en -omlijstingen, waaronder typerende entablement- en drielichtvensters, en verder in de gestileerde ornamenten en detailleringen van het inmiddels deels verweerde balkon, het gebogen hoofdgestel, en het traliewerk en decor in de deurpartij. Later gewijzigde zolderverdieping.

Nummer 12 werd in 1922 door architect G. Decock ontworpen in eclectische stijl met afgeleide classicerende barokinvloeden, onder meer vertaald in het expressief contrasterend materiaalgebruik, de erker met rondboogarcade en pilastergeleding, de met balusters opengewerkte attiek en het dakvenster met voluutbegrenzing en driehoekig fronton.

Nummer 16, initieel een winkel-woonpand naar ontwerp van architecten L. Spéder en J. Vanderveken van 1921, getuigt van een meer eigentijdse, evenwel ingehouden vormgeving aanleunend bij de art deco. Verzorgde gevelopstand met kenmerkend metselverband, karakteristieke vormgeving van de bow window en bekronend hekwerk, muuropeningen met afgeronde bovenhoeken en deels bewaard schrijnwerk.