Twee gespiegelde burgerwoningen die na oorlogsvernielingen in 1921 door C. Goemans werden heropgebouwd als enkelhuizen met twee traveeën, een souterrain en twee bouwlagen onder pseudo-mansardedaken (deels leien, deels pannen) met telkens twee rechthoekige dakkapellen.

De gevels in zogenaamde wederopbouwstijl zijn opgetrokken in baksteen met verwerking van blauwe hardsteen en worden getypeerd door een rondboogvenster met Frans balkon op de bel-etage, door een halfronde erker in de tweede bouwlaag, door een oculusvormig bovenlicht boven de deuren, en door de horizontale lijnen van de hardstenen lekdrempels, de cordons en sierbanden, de hoofdgestellen boven de deuren, en de houten kroonlijst op voluutconsoles.

Met uitzondering van de ramen in de dakkapellen van nummer 13, bleef overal het oorspronkelijk schrijnwerk met roedeverdeling in het bovenlicht bewaard.