Vier rijhuizen van drie traveeën en in oorsprong twee bouwlagen onder kunstleien zadeldaken, die in 1874 (nummer 57) en 1876 (nummers 49-53) door F. Vanderperre werden ontworpen. Het geheel is geïnspireerd op de neogotiek en wordt gekenmerkt door lijst- en puntgevels met Brugse traveeën (oorspronkelijk ook in nummer 49 dat in 1946 verhoogd en verbouwd werd naar ontwerp van L. Dierickx), door steekboogvormige vensters met colonnetvormige dagkanten en balkons met zware voluutconsoles en smeedijzeren balustrades in de tweede bouwlaag, en door een tand- en kroonlijst op sierconsoles die in de nummers 51 en 57 onderbroken wordt door dakvensters met Franse balkons en drielobmotief in de puntbekroning. Met uitzondering van het nummer 57 dat voorzien is van een houten, deels beglaasde poort, hebben alle panden een rechthoekige deur met bovenlicht in een natuurstenen omlijsting.

Nummer 57 was vermoedelijk de eigen woning van F. Vanderperre en grenst aan een parkje dat van de straat afgesloten is door middel van gietijzeren hekken met pijlen en krullen tussen bakstenen pijlers die voorzien zijn van hardstenen banden en dito dekstenen. Een gedeelte van de afsluiting werd afgebroken voor de plaatsing van een geautomatiseerd hek. In de vermoedelijk later in het parkje bijgebouwde ateliers werden vanaf 1906 de werkplaatsen Bonte ingericht, die zich aanvankelijk toespitsten op de productie van gasmotoren, en heden naast draai- en freeswerk, ook instaan voor de productie van machines, maatwalsen en kogellagers.