Twee gespiegelde bel-etagewoningen met neoclassicistische inslag, opgetrokken in 1920 naar een ontwerp van architect J. Vincke als enkelhuizen van twee traveeën, een souterrain met garage en drie bouwlagen onder een leien mansardedak. Beide lijstgevels zijn volledig opgetrokken in witte natuursteen en worden gedomineerd door een twee bouwlagen hoge golvende erker, onder een balkon met smeedijzeren balustrade en uitlopend in een neobarok dakvenster met gebogen fronton en oculus. Kenmerkend zijn de korfboogvormige vensters, de doorlopende waterlijsten tussen de bouwlagen, de gebogen houten kroonlijsten met tandfries, en de van florale sculptuur voorziene consoles en cartouches. Het souterrain werd bij een latere verbouwing in twee bouwlagen verdeeld.